Prospektywne, nierandomizowane badanie obserwacyjne mające na celu zbadanie klinicznych i biomechanicznych wyników oraz częstości nawrotów po operacyjnym lub ni.
... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 4 Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 142 Witam. Około pół roku temu zgłosiłem się do lekarza z bólem w okolicy guza piętowego. Lekarz stwierdził nadwyrężenie ścięgna i zapisał mi maści, powiedział żeby dać też sobie spokój z jakimkolwiek sportem. Tak też zrobiłem i po 4 tygodniach zgłosiłem sie na konsultacje z tym samym bólem. Lekarz był już mniej optymistyczny, powiedział, że to stan zapalny ściegna achillesa i dał mi leki przeciwzapalne doustne. Kolejne tygodnie bez poprawy i tak wizyty u blisko 7 lekarzy w tym RTG i USG. Teraz po pół roku stan zapalny przeszedł w przewlekły. Straciłem wiarę w lekarzy, bo widzę, że mi nie są w stanie pomóc. Przetrząsnąłem internet i jestem w szoku. Ludzie chodzą z przewlekłym zapaleniem po 3-4 lata i nadal to trwa. Niestety nigdzie nie znalazłem kontaktów do osób które dotknęło to nieszczęście. Niektóre tematy są sprzed kilku lat i nikt juz się nie udziela. Chciałbym aby odzywali się tu ludzie którzy mieli problem z achillesami, a jeżeli ktoś miał przewlekłe zapalenie i wyleczył byłbym bardzo wdzięczny za wskazówki i rady. Może warto udać się do konkretnych lekarzy (Mazowieckie). Boję się sytuacji gdzie przez kolejne 3 lata miałbym chodzić z tym bólem. A przecież jakoś się to leczy!? Czekam na wypowiedzi. ... domer Moderator Ekspert Jest liderem w tym dziale Szacuny 5428 Napisanych postów 71340 Wiek 37 lat Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 724857 Ścięgno achillesa jest największym i najsilniejszym ścięgnem ludzkiego organizmu. Tworzą go dwa mięśnie budujące łydkę: mięsień brzuchaty i mięsień płaszczkowaty. Łączy się ono ze stopą w okolicy guza piętowego. Umożliwia nam to sprawne poruszanie się, bieganie, siadanie, czy skakanie. Zapalenie ścięgna achillesa jest najczęstszą dolegliwością związaną z tym ścięgnem. Z reguły występuje ono w wyniku złego doboru obuwia, zbyt dużego obciążenia stopy, czy długotrwałych bodźców wpływających na pracę ścięgna, np. bieganie. Z reguły jednak problem nie pojawia się sam z siebie a ma powiązaniem ze złym doborem butów. Uraz niestety jest bolesny i wręcz uniemożliwia chodzenie. W przypadku odczuwania nawet niewielkich problemów warto udać się do lekarza i fizjoterapeuty, którzy określą, w czym może być problem. Jeżeli stan zapalny już występuje, lekarz przepisze leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, które powinny pomóc w dojściu do sprawności. Fizjoterapeuta z kolei rozmasuje obkurczone mięśnie i za pomocą specjalistycznego sprzętu będzie w stanie sprawdzić nasz chód i określić co może być przyczyną problemu. Szczególnie gdy nawraca on z czasem. Warto również zabezpieczyć się od strony suplementacyjnej i profilaktycznie stosować produkty oparte o hydrolizat kolagenu, które odżywią nasze ścięgna i ograniczą możliwość wystąpienia urazu. W tym celu zapraszam tutaj: Według badań dobrze sprawdza się również stosowanie witaminy C: Zmieniony przez - domer w dniu 2017-10-28 17:58:23 Moderator działu Odżywianie Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ ... Początkujący Szacuny 5 Napisanych postów 2 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 4 witam. cierpiałam na przewlekłe zapalenie ścięgna achillesa już kilkalat temu i do tej pory odczuwam konsekwencje. mój problem zaczął się w styczniu 2004. byłam wtedy w 1 klasie liceum. poszłam do lekarza ortpedy, bo bolało mnie lewe ścięgno. od stycznia do listopada byłam 'leczona' tylko maściami. po drodze miałam konsultacje u 2 lekarzy, obaj byli do kitu. do piero w listopadzie 2004 trafiłam do lekarki, która unieruchomiła mi noge na 3tyg. jak się pewnie domyślasz, to już było przewlekłe zapalenie ścięgna. ewentualnie dało się je wyleczyć (miałam liczne rehabilitacje, też usg i rtg ścięgna), ale do tego czasu było już praktycznie za późno. mam teraz zanik mięścia. ścięgno achillesa jest bezpośrednio pod skórą, łatwo je podrażnić, łatwo naderwać, łatwo zerwać... co jakiś czas ta dolegliwość się 'odzywa' i ścięgno boli. musiałam przez to zmienić tryb życia. nie pamiętam, kiedy ostatnio ćwiczyłam:/ wszystko, żeby nie naderwać/zerwać ścięgna.... 3 I am who I am. You don't have to like me. ... Ekspert Szacuny 308 Napisanych postów 3172 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 21170 Właściwie to, nie ma czegoś takiego jak przewlekłe zapalenie Achillesa. Ktoś mądry dowiódł tego pod koniec XX wieku. Nie leczy się tego przeciwzapalnie, poza ciężkimi stanami. Przede wszystkim mądry fizjoterapeuta powinien wyeliminować wszelkie czynniki biomechaniczne, które powodują przeciążenie ścięgna a następnie za pomocą odpowiednich ćwiczeń i zabiegów stymulować jego odbudowę. ... Początkujący Szacuny 5 Napisanych postów 2 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 4 kto mądry tego dowiódł?? ja wie tylko tyle, że przez blisko rok chodziłam z bolącym ścięgnem, które było rozpalone tak jakby miało gorączkę x) i i wokół którego na dodatek zrobił się potężny krwiak, który bardzo bardzo długo nie chciał zejść i nikt nie mógł nic na to poradzić :/ od lekarki dowiedziałam się, że to przewlekłe zapalenie i tego wolę się trzymać. teraz zapalenia nie mam tylko co z tego? damage is done. ngdy nie miałam nic do służby zdrowia ale ktoś ewidentnie coś tu schrzanił. 2 I am who I am. You don't have to like me. ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 7 Na forum 17 lat Przeczytanych tematów 60 Witam, Pozowolę sobie odgrzać stary temat, albowiem samemu własnie borykam się z tym problemem. Mam 29 lat, od ponad 15 lat gram w koszykówkę i to głowna dziedzina spotu uprawiana regularnie. Wpierw to był klub ogólnopolski w moim mieście w którym doszedłem do seniora, obecnie od 22 roku życia pukam już tylko amatorsko, co i tak nadal oznacza minimum 2 treningi tygodniowo, a zwykle 3+mecz. Od jakichś 2 miesięcy odczuwałem lekkie problemy z Achillesami. Nie bolały mnie specjalnie, ale odczuwałem poranne zdrętwienie tych mięsni, szczególnie zaraz po przebudzeniu przy np. spacerze do pracy. Początkowo nie było to męczące, więc zlekceważyłem sprawę uznając to za zwykłe naciągnięcie czy zesztywnienie które się "rozchodzi samo". Początkowo stwierdziłem że kupię sobie jakąś maść na tego typu urazy (zapalenia) - kupiłem "Veral" (czy jakoś tak) ale niewiele pomógł po tygodniu stosowania. Po lekturze paru for w sieci zdecydowałem się przerwać treningi i zaczerpnąć porady lekarza. Akurat okazało się, że jeden z ligowych kolegów własnie leczył się z przewlekłego zapalenia achillesów więc udałem się jego śladami. Wpierw USG - nie wykryło poważniejszych zmian w obu mięsniach, ale niestety "oba ścięgna w odcinku 2-3 cm od przyczepu o zatartej strukturze i pogrubiałych pochewkach - cechy przewlekłego zapalenia." Lekarz polecił mi fizykoterapuetę i obecnie jestem po dwóch zabiegach. W skład jednego zabiegu wchodzi: wpierw naświetlanie obu ścigien jakimś laserem przez circa 10-15 minut, później mam jakies pole magnetyczne przez kolejne 10. Kolejny krok to krioterapia i chłodzenie/zmniejszanie obżęku (który chyba nie jest jakiś specjalnie duży). Finalny akord to ultradźwięki po 5 minut na noge. Zabiegi te są nieukrywam nie specjalnie tanie bo po 60 zł za wizytę. Podejrzewam że jeszcze przynajmniej z 5-10 się odbędzie. Czy to dobra droga ? Zastanawiam się jak długo zajmie mi rehabilitacja i odbudowa sprawności. Czy ktoś z Was przechodził ten cykl ? Jak później trzeba dbać o nogi, w jaki sposób można wzmocnić te ścięgna czy zapobiegać dalszym powrotom urazu. Rozgrzewka i rozciąganie jasne ... ale może ktoś to przerabiał i potrafi dodać jakieś szczegóły. Do tej pory dla mnie rozciągnięcie nóg poniżej kolan to były zwykle ćwiczenia jak "pchanie ściany", rozgrzewanie stawów skokowych itp ... Z góry dziękuje za porady. ... Początkujący Szacuny 14 Napisanych postów 146 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 997 Ja bym Ci polecil zmiane fizjoterapeuty .Fizykoterapia to tylko dodatek do calego leczenia . Rdzeniem postepowania powinno byc wyeliminowanie przyczyny zapalenia ( nadmierna pronacja ,plaskostopie ,skrocenie trojglowego )+ stretching sciegna achillesa . ... Początkujący Szacuny 19 Napisanych postów 205 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 241 100% Zgadzam sie z kradamem... jeśli nie doszło do zerwania ścięgna to sytuacja jest do uratowania .... takie kontuzje leczy sie miesiacami ... przy braku dojscia do szybkiej rehabilitacji wydłuża sie wszystko...a jeszcze jak jest nietrafiona to lata. Ciezkie kontuzje Beckham majac najlepszych rehabilitantow ma kontuzje achilesa i nie zagra w mistrzostwach swiata. Daje to obraz problemu kontuzji sciegien . 4 Najlepszy lek...odpoczynek... ... Znawca Szacuny 43 Napisanych postów 291 Na forum 15 lat Przeczytanych tematów 2963 O przyczynach biomechanicznych była już mowa więc je pominę. Warto zwrócić też uwagę na obuwie- powinieneś unikać sztywnego, eleganckiego obuwia i twardych zapiętków. Zazwyczaj przy tego typu dolegliwościach stosuje się miękkie podkładki pod pięty, które odciążają ścięgno (lub inne wkładki kiedy kształt stopy wyraźnie odbiega od kształtu optymalnego). Co do fizykoterapii- Laser- jeżeli facet używa skanera (sonda nie dotyka skóry tylko skóra jest naświetlana w zaprogramowany sposób z większej odległości) to taki zabieg nie ma większego sensu bo straty energii są bardzo duże. Krioterapia- równie dobry efekt można uzyskać kupując sobie okład cold pack i sobie go przykładać. Magnetoterapia jakieś tam działanie ma ale czy ma znaczny wpływ na poprawę leczonych dolegliwości- tego chyba nikt nie udowodnił; może pomóc, nie musi. Przy dolegliwościach ścięgna Achillesa można stosować również ćwiczenia ekscentryczne jednak moment ich wprowadzenia według różnych źródeł jest inny- jedni piszą tydzień, dwa po ustaniu dolegliwości a inni że jeszcze podczas wyst. dolegliwości. Ja osobiście proponowałbym: Wygodne buty na co dzień, podkładki pod pięty, stretching najlepiej z użyciem klina przy prostym i ugiętym kolanie z oparciem rękami o ścianę po 20-25s, ćwiczenia ekscentryczne z gradacją obciążenia (np hantle w rękach). Fizykoterapii nie mówię nie tylko warto robić to z głową i nie przepłacać. ... Początkujący Szacuny 4 Napisanych postów 7 Na forum 17 lat Przeczytanych tematów 60 Dziękuje wszystkim za odpowiedzi. Propo eliminowania przyczyn to zarówno lekarz jak i terapeuta wspominali mi już o podkładkach do butów. Niestety tylko słownie i szczerze mówiac nie wiem jak się za to zabrać. Prawdopodobnie mam tendencję do pronancji, bowiem widać to po "codziennych" butach że w tych używanych ponad rok mam lekko starte zewnętrzne krawędzie tyłów. Buty sportowe czy górskie mam bdb więc na nich takich śladów nie widać - przykładowo buty do kosza mam te same od 5-6 lat i nie ma śladu na piętach. Do kogo się udać w kwestii dobierania tych podkładek ? Terapeuta na moje pytania wspomniał tylko że nie powinny być zbyt duże, tj. koło 2-3 mm wysokości maksimum i tylko w miejsca w których stopę koślawie. W temacie detali zabiegów, to pierwszy etap czyli lasery wygląda tak, że leże sobie na kozetce, a gościu ma jakieś urzadzenie z głowicami i tymi głowicami jeździ po achillesach na wskazanym przez USG odcinku. Później kładę się na innej kozetce, nogi pakuję w jakąś "plastikową obręcz" i to jest ten zabieg magnetyczny. Później krio - wiadomo odkurzacz z mrozem. Na koneic mam te ultadzwięki i znów sprzęt z głowicą, którą jeżdzę po ściegnie. Na ścięgnie zaś jest w tym czasie jakaś maść, która się ponoć lepiej wchłania wtedy. Sprzęt jak dla mnie wygląda mega nowocześnie. Ogólnie trafiłem tam z polecenia kolegi, który po 2-mcach zabiegów uporał się z b. podobym problem achillesów i już powoli wznowił treningi i wraca na parkiet (a jest przynajmniej pod z 6-7 lat starszy). Z tego co z nim rozmawiałem jako laik w medycynie zupełny zrozumiałem, że te zabiegi mają generalnie następujące działanie: Laser, pole i krioterapia głównie działają przeciwzapalnie i przeciwobżękowo, a ultradzwięki - wprowadzają jakiś tam lek na k... Ostatnio dostałem też jakieś plastry naklejone wzdłuż ściegien w pionie, które ponoć niby troszkę ścięgna odciążają. Głównie obawiam się jednak jeden rzeczy. Z lektury różnych postów i tekstów w sieci wynika jedno - ten uraz leczy się raczej dość długo no i obawiam się, że po paru tygodniach niewiele może się zmienić poza kilkuset złotową dziurą w portfelu. Oczywiście najważniejsze jest zdrowie, ale jednak wolałbym nie umoczyć bez sensu tych kilku stówek, stąd wolę podpytać w takim miejscu jak tutaj, coby choćby poznać opinie innych osób. Zastanawiam się co mogło u mnie spowodować to zapalenie. Koszykówkę uprawiam od dawna, sprzęt raczej stricte wyspecjalizowany odpowiedniej jakości. Owszem pracuje przy kompie, ale rozgrzewka/rozciąganie przed i po zwykle jest punktem przed meczem/treningiem. Może to wiek powoli ? Ewentualnie może na jesieni nieco przesadziłem z bieganiem, bo zacząłem wiecej biegać po parkach itp ... ale bez obuwia do biegania tylko w zwykłych trampolach. Może góry z plecakiem ? Ale też chodzę od lat ... i w dobrych butach. Samemu póki co obiecałem sobie nieco zrzucić kg, coby ulżyć ścięgnom. Co mogę zrobić więcej ? Na pewno rozciąganie itp ... ale czy to powinno stać się elementem codzienności ? Tzn. rozciągać i rozgrzać ścięgna przed wyjściem do pracy ? Jak można je nieco wzmocnić? CannonBall dziękuje za przykłady ćwiczeń, chętnie skorzystam - tylko prośba o przybliżenie, bo przyznam, że niewiele zrozumiałem fragmenty o klinie. Doczytam na bieżąco. Raz jeszcze dziękuje wszystkim i pozdrawiam :) ... Początkujący Szacuny 19 Napisanych postów 205 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 241 Osobiście miałem ciezka kontuzje barku ...naderwany stozek rotatorow biceps itp. 2 msc chodzilem na zabiegii i odpoczywalem i o dziwo bylo zero poprawy i na dodatek bylo coraz gorzej . Po 2 miesiącach trawiłem na miesięcznik Fizjoterapia (cos w tym rodzaju ;)) z opisem przykładowego planu rehabilitacji uszkodzenia stożka rotatorów poprzez kinezyterapie- ćwiczenia. Pierwsze msc były ciężkie ale po 6msc ćwiczenia ( modyfikowania cwiczen dostosowania pod ,,swój przypadek'') z bark wiszącego nie nadającego sie do prostych codziennych czynności doszedłem do barku 95 % sprawnego do tego stopnia ze wrocilem do masazu i masuje 10 pacjentów dziennie bez większych konsekwencji. Zostało delikatne przeskakiwanie które wiem ze zniweluje do zera po wyrównaniu sily mięśniowej. Moj przykład moze pokazywac ze czesto z ciezkich kontuzji mozna wyjsc. Tylko trzeba byc cierpliwym i szukac. Chociasz podejmując ćwiczenia na osłabionych sciegnach ryzykujesz zerwaniem sciegien !!!!!. Czyli nie ma idealnego rozwiazania. Ciezki naprawde temat przerabialem to i wiem jak ciezko podjac decyzje w ,,jakims'' kierunku podjac rehabilitacje. 3 Najlepszy lek...odpoczynek... ... Ekspert Szacuny 308 Napisanych postów 3172 Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 21170 To nie jest forum "Oszczędzanie na zdrowiu" tylko "Zdrowie". jeśli problem jest złożony (a jest) i jeśli zależy nam na jego rozwiązaniu (a chyba zależy) to wynajmuje się fachowca. W tym przypadku fizjoterapeutę. Samodzielne próby leczenia takich rzeczy to jest jak przechodzenie przez pijane dziecko przez ulicę we mgle. Owszem, czasem się i uda ale ż nigdy tak szybko jak z przewodnikiem. Pytania o szczegóły ćwiczeń nie mają sensu. Czasem trudno jest fizjoterapeucie wytłumaczyć jak je poprawnie robić w sytuacji na żywo. Równie dobrze można zacząć uczyć sportów walki przez forum. A co do "zapalenia", to przy operacjach takich Achillesów nie znajduje się zazwyczaj komórek świadczących o stanie zapalnym. Pal licho jak się coś nazywa, ale gorzej jak się komuś proponuje leczenie przeciwzapalne. 1 2 3
Najczęściej do zerwania ścięgna Achillesa dochodzi pomiędzy 3 a 6 cm licząc powyżej guza piętowego. Rzadziej do uszkodzeń dochodzi na przejściu ścięgna w brzusiec. Jest ono najczęściej spotykane u osób w wieku 30-55 lat. Jednak w przypadku sportowców możliwe są uszkodzenia nawet poniżej 30 roku życia. Przyczyny.
Artykuły o masażu, masażach - Masaż w dysfunkcjach ścięgna Achillesa massagewarsaw - 2016-02-22, 07:19Temat postu: Masaż w dysfunkcjach ścięgna AchillesaIWONA WILK1 BARTOSZ NOWACKI2 1 Katedra Fizjoterapii, Wydział Fizjoterapii, Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu 2 Prywatny gabinet masażu we Wrocławiu Streszczenie: Ścięgno Achillesa, pomimo że jest najsilniejszym ścięgnem w naszym organizmie, często podlega przeciążeniom i urazom. W przypadku uszkodzenia ścięgna Achillesa najczęściej wykonuje się masaż, uwzględniając specyficzną budowę ścięgna i przebieg procesu reparacji tkanki. Najważniejsze cele masażu to zachowanie ruchomości włókien kolagenowych i poprawa ukrwienia uszkodzonego obszaru tkanki. W postępowaniu leczniczym, w celu uzyskania największej skuteczności, stosuje się kompleksową fizjoterapię opartą na elementach masażu, kinezyterapii i fizykoterapii. Niezależnie od rodzaju zastosowanych zabiegów i metodyki postępowania usprawniającego niezbędna jest trafna diagnoza w lokalizacji uszkodzenia i precyzja wykonania zabiegu. ===================== Ścięgno Achillesa zapewnia przyczep mięśni łydki do kości piętowej. Jest jednym z najczęściej używanych ścięgien – pracuje podczas chodzenia, biegania, skakania. W związku z ogromnymi obciążeniami ścięgna Achillesa jest ono narażone na częste uszkodzenia poprzez sumujące się mikrourazy. Ścięgno zbudowane jest z tkanki łącznej właściwej, składającej się z komórek zwanych fi broblastami. Komórki te zdolne są do wytwarzania substancji międzykomórkowej złożonej z włókien kolagenowych, elastycznych i siateczkowych (retikulinowych). Fibroblast stanowi podstawowy element strukturalny włókna kolagenowego typu III, które powstaje w trakcie zabliźniania się ran, poprzedzając powstanie kolagenu typu I. Kolagen jest głównym białkiem wypełniającym przestrzeń międzykomórkową i odpowiada za siłę, wytrzymałość i odporność tkanki na rozciąganie. Zapewnienie ww. cech możliwe jest przede wszystkim dzię- ki odpowiedniemu ułożeniu włókien. W ścięgnie włókna kolagenowe ułożone są równolegle, w sposób regularny i precyzyjny (1). Uszkodzenia ścięgna W przypadku uszkodzenia ścięgna naruszona zostaje równowaga w pojedynczej komórce, włóknie kolagenowym i ościęgnej. Włókna leżące równolegle i osiowo w momencie skręcenia ścięgna zmieniają swoje ułożenie w zależności od kierunku siły pociągania, adaptując się do zaistniałej sytuacji. Włókna są pociągane i przesuwane równocze- śnie na powierzchni osłonki ścięgnistej (ościęgnej) i tworzy się chropowate zgrubienie, zwane blizną pourazową, które stanowi jeden z etapów gojenia (ryc. 1). Uszkodzenie ścięgna i jego unieruchomienie wywołuje również zmiany morfotyczne w samej komórce. Występuje zmniejszenie ilości wody w przestrzeni zewnątrzkomórkowej, wzrost gęstości zlepionych włókien kolagenowych i zmniejszenie przestrzeni pomiędzy nimi (1, 2). Na podstawie analizy zmian, jakie występują w komórkach, włóknach i osłonkach ścięgnistych w wyniku patologicznego pociągania, podjęto próby wykorzystania mechanizmu sił pocią- gania w procesie leczniczym. Uruchomienie ścięgna bezpośrednio po urazie i zwiększanie mobilności powstałej blizny utrzyma nawilżenie tkanki, zwiększy odległość pomiędzy pojedynczymi włóknami i zapewni wzrost przepływu krwi w mikronaczyniach (1, 3, 4). Ruch dodatkowo będzie zabezpieczać wnę- trze molekuł przed niepożądanymi zmianami i zapewni stymulowanie komórek do produkcji kolagenu w procesie reparacji. Pociąganie blizny w odpowiednim kierunku zmobilizuje komórki do produkcji kolagenu (1, 2). Znajomość budowy tkanki, patomechanizmu uszkodzenia oraz etapów reparacji tkanki po urazie pozwala precyzyjnie zaplanować proces leczenia i zwiększa skuteczność rehabilitacji. Znacząco skraca czas regeneracji i możliwości odtworzenia funkcji tkanki sprzed urazu. Reparacja włókna kolagenowego jest bezpośrednio związana i zależy od procesów zachodzących w fi broblastach. Podczas gojenia się tkanki łącznej wła- ściwej znacznie zwiększa się częstość podziałów mitotycznych fi broblastów pod wpływem wydzielanego czynnika wzrostu fi broblastów – FGF. Wskazane jest rozpoczęcie działań terapeutycznych jak najwcześniej po wystąpieniu urazu, ponieważ fi broblasty mają największe możliwości remodelingu (przebudowy) w ciągu 48 godzin po uszkodzeniu (1, 2, 5). Stearns i Cyriax przeanalizowali aktywność fi broblastów w zdrowej tkance i funkcjonowanie komórek w trakcie formowania się blizny pourazowej oraz zobrazowali wpływ ruchu na przyspieszenie procesu gojenia się tkanki. Następnie wykorzystali pozyskaną wiedzę w terapii uszkodzonych ścięgien (2, 3). Według autorów najwłaściwszą formą fi zjoterapii w dysfunkcji ścięgna Achillesa jest masaż, a jego najefektywniejszą techniką jest rozcieranie wykonywane w poprzek włókien kolagenowych tworzących ścięgno, ponieważ wpływa ono na ruchomość tkanki (1, 2, 6). Poprzeczny ruch rozcierania imituje naturalną mobilność włókien i nie powoduje ich rozciągania ani pociągania. Mobilizuje włókna do czynnego ruchu (1, 2). Sam zabieg masażu różni się w zależności od rodzaju opracowywanej tkanki. Zróżnicowana metodyka masa- żu wynika z odmiennej budowy anatomicznej więzadła, ścięgna i mięśnia, róż- nej reakcji tkanki na uszkodzenie oraz odmiennie przebiegającej przebudowy danej struktury w trakcie regeneracji. Istotne znaczenie w doborze metodyki masażu odgrywa także funkcja, za którą odpowiada poszczególna tkanka, a tak- że rodzaj jej uszkodzenia (1, 2). Opracowanie ścięgien podczas zabiegu masażu różni się od opracowania innych struktur łącznotkankowych: mięśni i więzadeł. Odmienna metodyka stosowana jest również w przypadku ścięgien, które posiadają pochewkę ścię- gnistą, i tych, które w swojej budowie nie zawierają osłonki ścięgnistej. Pierwsze z nich, zwane długimi, dzięki pochewkom umożliwiają ruch ślizgania włókien względem siebie podczas aktywności ruchowej ścięgna. Ścięgna bez osłonki ścięgnistej, zwane krótkimi, odpowiadają za przenoszenie siły z brzu- śca mięśniowego na powięź i element kostny, do którego się przyczepiają. W długich ścięgnach w wyniku przeciążenia powstaje chropowate, szorstkie zgrubienie na powierzchni ślizgającej. W związku z powstałą zmianą ruch pomiędzy ścięgnem a osłonką ścięgnistą wywołuje ból i trzeszczenie. W tym przypadku patologiczne tarcie występujące podczas ruchu przebiega podłużnie względem włókien ścięgna, natomiast lecznicze rozcieranie jest wykonywane poprzecznie do włókien. Poprzeczny kierunek ruchu rozcierania unieruchamia ścięgno, utrzymując je w stałym napięciu, jednocześnie przemieszcza tylko jego osłonkę ścięgnistą, co sprzyja przywróceniu gładkości powierzchni ślizgającej ścięgna (1, 2, 5, 6). Natomiast w krótkim ścięgnie w wyniku nadmiernego nadciągnięcia, zwichnię- cia czy skręcenia występuje zerwanie kilku włókien kolagenowych, wskutek czego powstaje zbliznowacenie. W procesie gojenia włókien kolagenowych i ich ponownego łączenia powstają bliznowate twory, będące w stanie zapalnym, które reagują wrażliwością bólową na napinanie i pociąganie (1, 2). Technika rozcierania zastosowana w przypadku uszkodzenia ścięgien daje możliwość utrzymania lub odbudowy ruchomości ścięgna danego mięśnia w sposób bezbolesny i stanowi skuteczną metodę zapobiegania zrastającym się zbliznowaceniom aparatu więzadłowego, ścięgnistego i mięśniowego, które występują po urazach lub przeciążeniach tkanek miękkich (2). Technika ta przyczynia się do poprawy ukrwienia opracowywanego obszaru uszkodzonej tkanki oraz uzyskania efektu przeciwbó- lowego (1-4). Skuteczność masażu Efektywność masażu jest zależna od precyzji w wykonywaniu ruchu i dokładnej lokalizacji miejsca uszkodzenia opracowywanej struktury. Niezbędna jest umiejętność penetracji tkanki miękkiej i odkształcania na bardzo małym obszarze (2, 4). Kolejnym czynnikiem zapewniającym uzyskanie wysokiej skuteczności zabiegu masażu jest przestrzeganie kilku ściśle określonych zasad dotyczących diagnostyki, pozycji ułożeniowej i wykonania masażu. Zabieg ten powinien być poprzedzony diagnostyką obejmującą ocenę palpacyjną, w celu precyzyjnej lokalizacji miejsca uszkodzenia ścięgna. Metodyka Metodyka masażu obejmuje prawidłową pozycję ułożeniową (leżenie przodem), która zapewnia, poprzez odpowiednie ułożenie klinów, rozluźnienie mię- śni i tkanek kończyny górnej i dolnej oraz prawidłowy przepływ krwi żylnej i chłonki (fot. 1) (7). W części wstępnej masażu wykonuje się głaskanie głębokie ścięgna Achillesa w celu opracowania skóry pokrywającej ścięgno (fot. 2). W części głównej zabiegu wykonuje się technikę rozcierania poprzecznego w celu zwiększenia ruchomości ścięgna. Rozcieranie należy wykonywać w poprzek włókien kolagenowych tworzących ścięgno. Ruch rozcierania powinien obejmować obszar powyżej miejsca uszkodzenia ścięgna, następnie bezpośrednio na miejscu uszkodzenia (ponad uszkodzeniem) i poniżej uszkodzonego fragmentu ścięgna (fot. 3) (2). Ruch palca, przyłożonego do warstwy powierzchownej skóry pokrywającej miejsce uszkodzonego ścięgna, powinien być wykonywany tak, aby przemieszczać naskórek i pozostałe warstwy skóry względem uszkodzonego fragmentu ścięgna. Ruch powinien być głęboki i intensywny, wykonany w połą- czeniu z naciskiem w celu właściwego odkształcenia skóry i tkanek zlokalizowanych głębiej. Kolejną techniką jest rozcieranie spiralne wykonywane wzdłuż ścięgna. Zastosowanie tej techniki ma na celu poprawę trofi ki opracowywanej struktury (fot. 4) (8-12). W części końcowej masażu wykonuje się głaskanie głębokie (fot. 2). Można wykonywać ruch rozcią- gania mięśnia trójgłowego łydki i ścię- gna Achillesa (1, 2). Czas pojedynczego masażu oraz liczba zabiegów są zależne od rodzaju i stopnia uszkodzenia tkanki. W stanach ostrych masaż powinien trwać od 3 do 5 minut, ze względu na dużą wrażliwość dotykową i utrzymującą się dolegliwość bólową. W stanach przewlekłych pojedynczy zabieg masażu trwa od 10 do 15 minut lub do momentu pojawienia się dolegliwości bólowej. Masaż można stosować codziennie. Uzupełnieniem terapii z wykorzystaniem masażu jest stosowanie wybranych elementów kinezyterapii. W przypadku uszkodzenia elementów ścięgnistych kontynuacja fi zjoterapii nie powinna obejmować aktywności prowokującej ból. Natomiast w przypadku naderwania więzadła po masażu należy wykonywać ruchy bierne w danym stawie, a przy uszkodzeniach mięśnia wskazany jest czynny ruch opracowanego mięśnia (2). Podsumowanie Masaż jest najczęściej używaną metodą fi zjoterapii stosowaną przy urazach ścię- gien, zabieg ten zapewnia racjonalne odtworzenie i utrzymanie ruchomości uszkodzonej tkanki. Zabieg masażu stanowi element wspomagający kompleksowe postępowanie terapeutyczne i stosowany jest w połączeniu z fi zykoterapią i kinezyterapią (1). Wśród zabiegów fi zykalnych stosowanych przy urazach ścięgna wymie- nia się: krioterapię, laseroterapię, falę uderzeniową, ultradźwięki, diatermię krótkofalową i mikroprądy (8, 9, 10). Z kinezyterapii najczęściej wykonuje się ćwiczenia ekscentryczne mięśni grupy tylnej podudzia uzupełnione ćwiczeniami koncentrycznymi oraz stretching mięśni podudzia (8-10, 13-15). Coraz częściej terapię dodatkowo uzupełnia się stosowaniem różnych typów aplikacji kinesiotapingu (16). W przypadku całkowitego zerwania ścięgna stosuje się leczenie chirurgiczne połączone z kompleksowym, pooperacyjnym usprawnianiem ruchowym (17). Piśmiennictwo 1. Chamberlain Cyriax’s friction massage: A review. „The Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy”, 1982; 4(1): 16-22. 2. Cyriax J.: Deep massage. „Physiotherapy”, 1977; 63(2): 60-61. 3. Loghmani Warden Instrument- -assisted cross- fi ber massage accelerates knee ligaments healing. „J Orthop Sport Phys Ther”, 2009; 39:506-514. 4. Weerapong P., Hume Kolt The mechanisms of massage and effects on performance, muscle recovery and injury prevention. „Sport Med”, 2005; 35: 235-256. 5. Gehlsen Ganion Helfst R.: Fibroblast responses to variation in soft tissue mobilization pressure. „Med Sci Sports Exerc”, 1999; 31(4): 531-5. 6. Joseph Taft K., Moskwa M., Denegar Deep friction massage to treat tendinopathy: a systematic review of a classic treatment in the face of a new paradigm of understanding. „J Sport Rehab”, 2012; 21(4): 343-53. 7. Kassolik K., Andrzejewski W., Wilk I., Barancewicz M.: Pozycje ułożeniowe. „Rehabilitacja w Praktyce”, 2007; 3: 38-40. 8. Sussmilch-Leitch Collins Bialocerkowski Warden Crossley Physical therapies for Achilles tendinopathy: systematic review and meta-analysis. „Journal of Foot and Ankle Research”, 2012; 5(1):1-16. 9. Alfredson H., Cook J.: A treatment algorithm for managing Achilles tendinopathy: new treatment options. „Br J Sports Med”, 2007; 41(4): 211-216. 10. Scott A., Docking S., Vicenzino B., Alfredson H., Murphy Carr i wsp.: Sports and exercise-related tendinopathies: a review of selected topical issues by participants of the second International Scientifi c Tendinopathy Symposium (ISTS) Vancouver 2012. „Br J Sports Med”, 2013; 47(9): 536-44. 11. Magiera L.: Klasyczny masaż leczniczy. Wyd. Bio-Styl, Kraków 2006. 12. Zborowski A.: Masaż klasyczny. Wyd. AZ, Kraków 2008. 13. Kearney R., Costa Insertional Achilles tendinopathy management: a systematic review. „Foot and Ankle International”, 2010; 31(8): 689-694. 14. Van-Usen C., Pumberger B.: Effectiveness of eccentric exercises in the management of chronic Achilles tendinosis. „Internet Journal of Allied Health Sciences and Practice”, 2007; 5(2):1-14. 15. Magnussen Dunn Thomson Nonoperative treatment of midportion Achilles tendinopathy: a systematic review. „Clinical Journal of Sport Medicine”, 2009; 19(1): 54-64. 16. Sasinowski J.: Kinesiotaping – przykłady zastosowania w urazach ścięgna Achillesa. „Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja”, 2013; 41: 30-31. 17. Lemiesz G., Rosiński P., Szymań- ski M., Kuczkowski C., Biernat R.: Postę- powanie rehabilitacyjne w przypadkach zszycia ścięgna Achillesa. „Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja”, 2013; 40: 40-45. Anonymous - 2016-05-04, 13:24
Pobierz Zerwanie ścięgna Achillesa - przyczyny, objawy kliniczne, metody leczenia i profilaktyka zapobiegająca urazom i więcej Publikacje w PDF z Fisioterapia tylko na Docsity! 47 Fizjoterapia – wiedza i doświadczenie Adam Maksymilian Pogorzała1, Katarzyna Wysokińska2 1 Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii im. prof. Kazimiery Milanowskiej, Wydział Zamiejscowy w Szczecinie 2 Społeczna
Ścięgno Achillesa to duży zespół włókien w tylnej części kostki, który łączy mięsień łydki z piętą. Jest odpowiedzialne za ruch stopy w górę i w dół, wspinanie na palcach. Achilles może zostać zerwany całkowicie lub częściowo. Zerwanie ścięgna Achillesa – najczęściej dochodzi do niego w wyniku nadmiernego rozciągnięcia ścięgna z jednoczesnym napięciem mięśnia brzuchatego łydki. Charakterystyczne jest uczucie opisywane przez pacjentów jako uderzenie w łydkę lub smagnięcie biczem. Na zerwanie narażony jest najczęściej środkowy odcinek ścięgna Achillesa (stosunkowo cienki i mniej ukrwiony). Zerwanie ścięgna Achillesa Co powinienem zrobić w przypadku podejrzenia wystąpienia urazu ścięgna Achillesa? nie obciążać kontuzjowanej nogi odpoczywać i ograniczać ilość ruchu schładzać staw, gdzie jest zerwany Achilles zastosować bandaże uciskowe (elastyczne) starać się trzymać kończynę powyżej linii serca skontaktować się z lekarzem Przewlekłe patologie - przyczyny urazu Achillesa Często do urazów dochodzi w wyniku przewlekłych patologii – zmiany zapalne, osłabiające ścięgno prowadzą do powstawania mikrouszkodzeń. Spotykane często u biegaczy i nieleczone mogą przewlekle uszkodzić włókna ścięgna Achillesa. Niepokojące sygnały to: ból, trzeszczenie (tarcie) podczas ruchu, ucieplenie, poszerzenie obrysu ścięgna. W przypadku ich wystąpienia zaleca się konsultacje z ortopedą, wykonanie badania USG, ograniczenie wysiłku fizycznego i wdrożenie leczenia (czynniki wzrostu, rehabilitacja). Zdarzają się również urazy ścięgna Achillesa u osób, które nie miały wcześniej podobnych objawów: sportowców, ludzi aktywnych. W takich przypadkach zerwanie ścięgna następuje w wyniku zaburzeń funkcji nerwowo-mięśniowej, zaburzeń biomechaniki i zbyt dużego obciążenia treningowego. Nieprawidłowe bywa też przygotowanie – brak rozgrzewki, odwodnienie, wysiłek podczas infekcji ogólnoustrojowej. Na zerwanie ścięgna Achillesa najbardziej narażone są osoby uprawiające sporty, w których często dochodzi do wyskoków, zmian kierunku ruchu i nagłych przyspieszeń (piłka ręczna, squash, badminton, koszykówka, siatkówka). Zerwanie ścięgna Achillesa - objawy: uszkodzenie ścięgna Achillesa, silny ból promieniujący do pięty, siniak na pięcie, obrzęk, brak możliwości chodzenia na kontuzjowanej nodze, trudność w zgięciu palców stóp ku dołowi, charakterystyczny dźwięk ‘pop’ w trakcie zrywania się ścięgna. Zerwanie ścięgna Achillesa - diagnostyka Największe znaczenie ma wywiad, badanie kliniczne (lekarskie) i badania dodatkowe, jak USG ścięgna Achillesa lub rezonans magnetyczny. Najczęściej urazowi towarzyszy ból w okolicy ścięgna, pojawia się krwiak i obrzęk okolicy łydki, ograniczenie ruchu zgięcia grzbietowego stopy, brak możliwości wspięcia na palce. Lekarz, wykonując badanie, sprawdza czy jest ciągłość ścięgna i czy przenosi ono obciążenie (test Thompsona). USG ścięgna Achillesa potwierdza uszkodzenie, pozwala określić, na jakiej wysokości doszło do zerwania i jak daleko od siebie znajdują się końce ścięgna (tzw. retrakcja). Jest to istotne z punktu widzenia wyboru ewentualnej techniki operacyjnej odtwarzającej ciągłość. Uszkodzenie całkowite i częściowe ścięgna Achillesa - metody leczenia Po przeprowadzeniu badania głównego i badań dodatkowych, jak USG Achillesa, lekarz potrafi określić, czy ścięgno jest zerwane całkowicie czy częściowo. Niektóre uszkodzenie częściowe możemy leczyć zachowawczo unieruchamiając kończynę (but ortopedyczny, gips) i podając preparaty komórek macierzystych i czynników wzrostu. W przypadku uszkodzenia całkowitego, możemy zdecydować się na leczenie operacyjne lub zachowawcze. Leczenie zachowawcze stosowane jest przeważnie u osób, u których istnieją przeciwwskazania do leczenia operacyjnego. Taki wybór wiąże się z długotrwałym (ok. 10 tygodni) unieruchomieniem stawu skokowego. Ważna jest również rehabilitacja ścięgna Achillesa. Drugą możliwością jest leczenie operacyjne. Operacja ścięgna Achillesa - szycie Achillesa Całkowicie zerwane ścięgno Achillesa. Szycie ścięgna, można przeprowadzić metodą „na otwarto” lub przezskórnie. Metodą preferowaną jest miniinwazyjne przezskórne szycie Achillesa. Zabieg polega na zbliżeniu kikutów ścięgna specjalnym szwem przeprowadzanym przez małe nacięcia w skórze. Metoda ta umożliwia szybsze obciążanie nogi po operacji i skraca okres unieruchomienia. Znacznie szybciej wdrażana jest też rehabilitacja po zerwaniu ścięgna Achillesa. W przypadkach bardziej skomplikowanych, np. na poziomie przyczepu ścięgna do kości piętowej, leczenie przeprowadza się metodą otwartą. W uszkodzeniach na tle zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych ścięgna, czyli tendinopatii, proponujemy leczenie polegające na rekonstrukcji ścięgna z użyciem ścięgien mięśni kulszowo-goleniowych (własnych ścięgien pacjenta używanych często w rekonstrukcjach więzadła krzyżowego przedniego). W tej metodzie możliwe jest zarówno leczenie przezskórne, jak i „na otwarto”. W Rehasport szycie ścięgna Achillesa przeprowadzamy w sposób bezpieczny i profesjonalny, dbając o komfort i dobre samopoczucie naszych pacjentów na każdym etapie zabiegu. Z nami zadbasz o swoje zdrowie i szybko powrócisz do aktywności fizycznej. Rehabilitacja po zerwaniu ścięgna Achillesa Po operacji ścięgna Achillesa staw skokowy unieruchomiony jest w pozycji zgięcia podeszwowego (aby wyeliminować napięcie naprawianego ścięgna). Stosowane są do tego buty ortopedyczne lub syntetyczny gips. W pierwszych tygodniach pacjent porusza się w asekuracji kul łokciowych. Po dwóch tygodniach, podczas wizyty kontrolnej, lekarz usuwa szwy i rozpoczyna się rehabilitacja ścięgna Achillesa. W pierwszym okresie ukierunkowany jest on na wygojenie ran pooperacyjnych (ograniczenie powstawania zrostów), następnie stopniowo przywracany jest zakres ruchu w stawie skokowym. Ostatnim elementem jest odbudowa siły mięśnia trójgłowego łydki. W każdym etapie rehabilitacja po zerwaniu ścięgna Achillesa to również kształtowanie odpowiednich wzorców ruchowych oraz ćwiczenia kontroli nerwowo-mięśniowej i propriocepcji. Powrót do pełnej sprawności po całkowitym uszkodzeniu ścięgna Achillesa zajmuje 4-8 miesięcy, w zależności od zastosowanego leczenia i intensywności rehabilitacji. Na każdym etapie leczenie jest monitorowane, w razie potrzeby stosuje się terapię czynnikami wzrostu lub komórkami macierzystymi. Każdorazowo leczenie powinna zakończyć ocena biomechaniczna, której prawidłowe wyniki są warunkiem bezpiecznego powrotu do aktywności sportowej. O anatomii, przyczynach, objawach i sposobach leczenia ścięgna Achillesa mówił: dr Andrzej Pyda, ortopeda Rehasport w PoznaniuTendinopatia ścięgna Achillesa. Zerwanie ścięgna Achillesa jest kontuzją wykluczającą człowieka z normalnego funkcjonowania. W czasach, kiedy musieliśmy jeszcze ganiać z włócznią za mamutami – tak poważne uszkodzenie tej struktury mogłoby zadecydować o losach przetrwania poszkodowanego oraz jego rodziny.
(Uszkodzenie ścięgna Achillesa, częściowe zerwanie ścięgna Achillesa) Ścięgno Achillesa to największe i najmocniejsze ścięgno w całym organizmie. Przenosi bardzo duże, wielokrotnie powtarzane obciążenia (np. w trakcie biegu, skoków) w efekcie czego uszkadzane jest najczęściej. Pierwotne przyczyny uszkodzenia ścięgna Achillesa to przede wszystkim podjęcie intensywnego treningu po długiej przerwie, zmiana na nierówne, bardziej wymagające podłoże, używanie błędnie dopasowanego obuwia. Objawem może być zarówno naderwanie czy zerwanie jak i zapalenie lub zwyrodnienie samego ścięgna oraz tkanki otaczającej czyli pochewki. Czasem efektem towarzyszącym bywa obkurczenie pochewki, a także stan zapalny oraz ból. Stosowany w metodzie RSQ1 neuroelektrostymulator przyspiesza krążenie krwi oraz syntezę białka (4–5 razy) co zapobiega powstawaniu i rozprzestrzenianiu się zapalenia (bez użycia leków przeciwzapalnych). Przyspieszamy także ewakuację stanu zapalnego oraz poprawiamy ukrwienie i odżywianie uszkodzonych tkanek, które dzięki temu goją się kilkukrotnie szybciej. Niepoprawne wzorce ruchowe Uważamy, że większość urazów ścięgna Achillesa jest skutkiem niepoprawnej pracy mięśni. Mięśnie pracujące według błędnych wzorców ruchowych nie absorbują odpowiednio obciążeń i z tego powodu zbyt duże siły przenoszą się ścięgno prowadząc do jego naderwania, zerwania bądź degeneracji. Należy zwrócić uwagę, że istotne są wzorce ruchowe a nie siła mięśni. Gdyby silne mięśnie chroniły przed urazami czy zmianami degeneracyjnymi to problemy te nie dotykałyby wyczynowych sportowców. Podczas rehabilitacji metodą Solvano używając stymulatora neurologicznego RSQ1 korygujemy wzorce ruchowe niezwykle szybko wysyłając do mięśni 500 razy na sekundę impuls przypominający naturalny sygnał wysyłany przez system nerwowy. Dla układu ruchowego jest to odpowiednik wykonania kilkuset ćwiczeń w ciągu sekundy. Sesja rehabilitacyjna trwająca zaledwie 10 minut odpowiada kilkunastu godzinom treningu. Zazwyczaj po 10 sesjach uzyskujemy pełną funkcjonalność z dyskomfortem na poziomie 0–2 w 10-stopniowej skali. Opóźniona reakcja mięśni Bardzo często zdarza się, że do zerwania czy uszkodzenia ścięgna Achillesa dochodzi w „niewinnych” sytuacjach: gwałtowne przyspieszenie czy hamowane, zmiana kierunku, taniec towarzyski, poprawny sportowy ruch bez kolizji, itp. Zastanawiające jest, że podobnym kontuzjom ulegają wyczynowi zawodnicy dysponujący dużą siłą mięśni. Uważamy, że przyczyną tego typu kontuzji może być opóźniona reakcja mięśni uda i podudzia. Wykorzystując niezwykle precyzyjne testy metody NTS możemy sprawdzić szybkość reakcji wszystkich najważniejszych mięśni. Następnie znajdujemy przyczynę opóźnienia reakcji mięśnia i za pomocą bardzo delikatnych i nieinwazyjnych zabiegów manualnych (nie są to czynności chiropraktyczne czy kręgarskie) przywracamy jego poprawną pracę już podczas pierwszej sesji. Bardzo wielu pacjentów natychmiast odczuwa istotne zmniejszenie dolegliwości bólowych. Warto zauważyć, że operacja zszycia Achillesa prowadzi do odtworzenia uszkodzonego ścięgna ale nie eliminuje przyczyny zerwania, którą może być zwolniona reakcja mięśni. Zastosowanie metody NTS w trakcie rehabilitacji po operacji pozwala na przywrócenie poprawnej reakcji mięśni co znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo ponownego urazu. Zazwyczaj metodą NTS wykonujemy 2–3 sesje, po których uzyskujemy istotne lub całkowite wyeliminowanie przyczyn kontuzji. Należy podkreślić, że metody NTS i RSQ1 są skuteczne również w chronicznych stanach zapalnych ścięgna Achillesa, nawet gdy inne formy leczenia czy rehabilitacji nie przyniosły rezultatu. Zapobieganie urazom Achillesa Osoby uprawiające takie sporty jak squash, tenis, piłka nożna, koszykówka czy taniec zachęcamy do skorzystania z możliwości sprawdzenia szybkości reakcji mięśni z wykorzystaniem testów metody NTS. Pozwoli to na wyeliminowanie przyczyny urazu zanim do niego dojdzie. Skuteczność metody NTS w zapobieganiu urazom potwierdzają dane z klubu AC Fiorentina gdzie ją stosowano od stycznia 2009 do maja 2014. Już po pierwszych 6 miesiącach zaobserwowano radykalny spadek ilości urazów z 26 kontuzji na 1000 osobo/godzin do 4 (czyli ponad 85%). Podobnie leczymy: Więcej Trzeszczenie ścięgna Achillesa Zapalenie ścięgna Achillesa Zwyrodnienie ścięgna Achillesa
Ścięgno Achillesa (piętowe) poddawane jest na co dzień dużym obciążeniom. Przeciążenie powoduje jego stan zapalny, naderwanie lub zerwanie. Często niezbędny jest zabieg operacyjny, a w każdym przypadku – rehabilitacja. Leczenie należy doprowadzić do końca, by zapobiec nawrotowi choroby.
Witam Mam 33 lata i jestem po zabiegu zszycia ścięgna Achillesa po całkowitym zerwaniu. Obecnie mam gips podudziowy i zwolnienie na miesiąc czasu. Zastanawiam się jak szybko można wrócić po takim zabiegu do pracy (kierowca) i do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Wiem, że bardzo ważna jest rehabilitacja-jak powinna wyglądać prawidłowa aby nie było powikłań. MĘŻCZYZNA, 33 LAT ponad rok temu Zabiegi rehabilitacyjne Rehabilitacja Aktywność fizyczna Ścięgno Achillesa #dziejesienazywo: Jak wygląda rehabilitacja z egzoszkieletem? Sesja rehabilitacyjna z wykorzystaniem egzoszkieletu trwa zazwyczaj godzinę. Sama obsługa jest dość prosta, ponieważ egzoszkielet działa intuicyjnie. O rehabilitacji z użyciem ezgoszkieletu opowiada Cezary Kaaroud. Aleksander Ropielewski 79 poziom zaufania Opisanie procesu rehabilitacji wykracza poza możliwość porady na portalu internetowym. Konieczne jest szybkie rozpoczęćie rehabilitacji pod okiem dobrego fizjoterapeuty. Proces rehabilitacji będzie rwał przynajmniej 3 miesiące. Myślę, że przed upływem tego czasu ciężko myśleć o powrocie do pracy jako kierowca. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Czy to normalne po operacji zszycia zerwanego ścięgna Achillesa? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Powrót do pracy zawodowej po zerwaniu ścięgna Achillesa – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Rehabilitacja po całkowitym zerwaniu ścięgna – odpowiada Mgr Mikołaj Krekora Ból ścięgna po większym wysiłku w miejscu zszycia po zerwaniu ścięgna Achillesa – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Zerwanie ścięgna Achillesa a możliwe następstwa – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Zerwanie ścięgna Achillesa a rehabilitacja podczas unieruchomienia nogi – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Zerwane ścięgno Achillesa i san po operacji – odpowiada dr Łukasz Michalak Rehabilitacja po urazie naderwania ścięgna Achillesa – odpowiada Dr n. med. Maciej Kasparek Czy po odbudowaniu ścięgna i rehabilitacji możliwy jest powrót do gry? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Sporadyczny ból ścięgna Achillesa – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk artykuły Agnieszka marzy o zwykłym spacerze z córką Błędne diagnozy, niepotrzebne operacje, zbyt wycze Ból podudzia - przyczyny, objawy towarzyszące, leczenie Ból w podudziu zdarza się dość często, może mieć w Czułam, jakbym stąpała po rozżarzonych węglach. W żyłach krążyła tylko morfina i ketonal Mam 24 lata, a za sobą 5 operacji stawu biodrowego
zerwanie ścięgna Achillesa zerwanie ścięgna najczęściej ma miejsce w trakcie wykonywania aktywności fizycznej; objawia się charakterystycznym trzaskiem i niekiedy uczuciem uderzenia, odczuwalnym w okolicy łydki.Po zerwaniu niemożliwe jest stanięcie na palcach i chodzenie; pojawia się ból, sinienie i obrzęk.
Jak rozciągnąć ścięgno Achillesa? Fot. Katarzyna Milewska Opublikowano: 19:00Aktualizacja: 20:23 Bezpieczny sport dla każdego? Tylko jeśli uprawiamy go z głową. Każda aktywność niesie ze sobą ryzyko urazów. Jednym z najczęściej pojawiających się problemów są kontuzje związane z takim ścięgnem, jak ścięgno Achillesa. Ćwiczenia, oczywiście odpowiednio dobrane, pomogą o nie zadbać, jednak należy pamiętać także o rozgrzewce oraz właściwie dopasowanym obuwiu. Czym jest ścięgno Achillesa?Ćwiczenia na ścięgno Achillesa – o czym warto pamiętać?Ćwiczenia na ścięgno Achillesa – przykłady Czym jest ścięgno Achillesa? Ścięgno Achillesa (ścięgno piętowe) to największe i najmocniejsze ścięgno w ciele człowieka – ma 15 centymetrów i łączy mięsień brzuchaty łydki z piątą. Ścięgno Achillesa pracuje podczas chodzenia, biegania, skakania. To dzięki niemu możliwe jest odrywanie pięty od podłoża i przenoszenie ciężaru ciała na palce. Niestety z racji tego, że każdego dnia odwala kawał naprawdę niezłej roboty, łatwo ulega przeciążeniom. Zwłaszcza u sportowców. Dlatego właśnie tak istotne są ćwiczenia na ścięgno Achillesa. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Terapia bólu pleców Tru+ Elektrostymulator przeciwbólowy, terapia bólu pleców 249,00 zł Ćwiczenia na ścięgno Achillesa – o czym warto pamiętać? Jak przeciwdziałać kontuzjom ścięgna Achillesa? Należy pilnować kilku bardzo ważnych zasad! Przed każdym treningiem należy bardzo dobrze się rozgrzewać. Trenując w chłodne dni, trzeba zabezpieczać kostki przed zimnem. Należy również regularnie i mądrze się rozciągać. Ćwiczenia na ścięgno Achillesa – przykłady Oto kilka nieoczywistych, choć przydatnych ćwiczeń rozciągających ścięgno Achillesa w wykorzystaniem klocka do jogi. Przed wykonaniem ćwiczeń pamiętaj, by bardzo dobrze rozgrzać nogi. Prócz części ogólnej rozgrzewającej całe ciało warto postawić na wykroki i przysiady. Ćwiczenie nr 1 – rozciąganie ścięgna Achillesa Jak wzmocnić ścięgno Achillesa? Postaw stopę na klocku, jednocześnie kierując piętę w stronę podłoża. Oparta o klocek noga powinna być prosta w kolanie. Pochyl się do przodu i oprzyj ręce o klocek. Jeśli nie jesteś w stanie dosięgnąć klocka, oprzyj ręce na przykład o ścianę, pochylając się do przodu na tyle, na ile pozwala twoje ciało. Rozciągając ścięgno, jednocześnie delikatnie napinaj całą tylną taśmę nogi. Wytrzymaj tak przez około 15-20 sekund i zmień nogę. Ćwiczenie na rozciąganie ścięgna Achillesa powtórz trzykrotnie. Ćwiczenie nr 2 – ćwiczenie ścięgna Achillesa na siedząco Czy istnieją ćwiczenia rozciągające ścięgno Achillesa, które można wykonywać na podłodze? Jak najbardziej! Usiądź w siadzie prostym i oprzyj pięty o klocek (nogi są proste w kolanach). Następnie, pochylając ciało do przodu, staraj się dociskać doły kolanowe do podłoża. Utrzymaj napięcie przez około 10 sekund i rozluźnij się na moment. Powtórz ćwiczenie pięciokrotnie. Ćwiczenie nr 3 – rozciąganie ścięgna Achillesa na stojąco Ćwiczenia na ścięgno Achillesa mogą być bardzo proste. Przykład? Stań na klocku. Powinna się na nim znaleźć tylko połowa stopy. Piętę w tym samym czasie skieruj w stronę podłoża – znów generując delikatne napięcie łydki. Utrzymaj przez około 15 sekund i zejdź z klocka. Ćwiczenie wykonaj pięciokrotnie. Ćwiczenie nr 4 – ćwiczenie dla osób rozciągniętych Oto ćwiczenie na rozciąganie ścięgna Achullesa, przeznaczone głównie dla osób już dobrze rozciągniętych, na które„nie działają” standardowe ćwiczenia. Postaw piętę prawej nogi na klocku, jednocześnie zadzierając stopę w górę. Połowa lewej stopy także jest na klocku, a pięta dociska do podłoża. Ciało w tym samym czasie pochylone jest do przodu. Utrzymaj pozycję (mięśnie są napięte) przez około 10 sekund i zmień strony. Powtórz trzykrotnie na każdą stronę. Ćwiczenie nr 4 – na zapalenie ścięgna Achillesa Szukasz ćwiczenia na zapalenie ścięgna Achillesa? Usiądź na podłodze. Wyprostuj nogi i plecy. Stopę z naciągniętym ścięgnem obejmij ręcznikiem i trzymaj go, ciągnąc go do siebie w dłoniach przez 15-30 sekund. Nie zginaj nogi. Po upływie tego czasu daj nodze odpocząć przez drugie tyle i powtórz ćwiczenie od trzech do pięciu razy. Ćwiczenie nr 5 – na przykurcz ścięgna Achillesa Jeśli szukasz ćwiczenia na przykurcz ścięgna Achillesa, dobrze trafiłeś. Usiądź na krześle. Następnie zacznij poruszać nogą z uszkodzonym ścięgnem w powietrzu, próbując „napisać” różne litery. Złóż ręcznik i spróbuj go chwycić palcami u nóg. Wykonuj to ćwiczenie przez 15-20 sekund, a po kilkusekundowym odpoczynku powtórz je 10-20 razy. Kasia Bigos i Andrzej Bogdał Kasia i Andrzej, zawodowi trenerzy. Ona – 100% kobiecości. On – 100 % testosteronu. Oboje cierpią na nieoszczędną dystrybucję energii, której mają w nadmiarze. Od nich dowiecie się, co i jak trenować, by efekty wreszcie były widoczne. Pokazują, że się da. Wy też dacie radę! Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Operacja otwarta zerwanego ścięgna Achillesa: 7000 zł: 680 zł: Przezskórne zeszycie zerwanego ścięgna Achillesa: 6500-8000 zł: 680 zł: Tenoskopia ścięgna Achillesa: 8000 zł : Tenoskopia pochewki i kaletki ścięgna Achillesa: 8000 zł : Zabieg elektrodą Topaz ścięgna Achillesa - tendinoza, tendinopatia, znieczulenie miejscowe Przyczyny zerwania ścięgna Najczęstszą przyczyną zerwania jest uraz bezpośredni, gdzie doszło do silnego uderzenia w napięte ścięgno, ale też uraz otwarty, gdzie doszło do przecięcia i uraz pośredni. Również takie choroby jak: cukrzyca, toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, RZS mogą przyczynić się do kontuzji tego ścięgna Diagnostyka po kontuzji ścięgna Achillesa Podstawą badania jest szczegółowy wywiad lekarski, wykonuje się również test thompsona, oraz próbę wspięcia na palce. Dodatkowo wykonuje się również badania obrazowe tak jakie USG, rezonans magnetyczny i RTG Rehabilitacja po zerwaniu ścięgna W pierwszym etapie (1-21 dni) stosuje się zabiegi z fizykoterapii – pole magnetyczne, laser, krioterapia oraz zastosowanie delikatnej kinezyterapii – ćwiczenia izometryczne, bierne, czynne zgięcia grzbietowego oraz podeszwowego stopy, ćwiczenia bierne stawu skokowego i czynne stawu kolanowego. W drugim etapie (3-10 tygodni) w dalszym ciągu wykorzystujemy zabiegi mające działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Dodatkowo stosuje się inne zabiegi z fizykoterapii: prądy tens, elektrostymulacja, ultradźwięki. Stosuje się ćwiczenia wzmacniające mięśnie poszkodowanej nogi, wzmacniające mięśnie grzbietu, brzucha, ćwiczenia rozciągające grupę kulszowo-goleniową oraz ćwiczenia sensomotoryczne. Trzeci etap (11 tydzień – 4 miesiące) obejmuje ćwiczenia rozciągające i uelastyczniające mięsień brzuchaty, PIR, mobilizacje blizny pooperacyjnej, ćwiczenia priopriocepcji, ćwiczenia sensomotoryczne, trening siłowy, wzmacniający. Powrót do pełnej sprawności zajmuje przeważnie od 3 do 6 miesięcy.
Tuż po urazie łydka puchnie i występuje zaczerwienienie. Dodatkowo, może pojawić się siniak, który wskazuje na wylew krwi do tkanek. Noga zaczyna boleć, a drobny uraz może zamienić się w ostry stan zapalny. Zerwanie ścięgna Achillesa to poważniejszy uraz. Najczęściej dochodzi do niego nagle, podczas aktywności fizycznej.
... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 26 Na forum 17 lat Przeczytanych tematów 171 Chcę zmodyfikować mój obecny 3-dniowy plan treningowy na masę tak, by odciążyć ścięgno Achillesa. Wylatują niestety całe nogi i martwy ciąg z pleców. Pomysły mam dwa: 1) redukuję ilość treningów do dwóch, przerzucając barki do pleców i bicepsa (wychodzi trochę długi, na 28 serii) i dodaję trening rehabilitacyjny na nogi, tylko co tak naprawdę mogę robić? Słyszałem, iż basen tutaj pomoże 2) zostaję przy trzech treningach: klatka, triceps+barki, plecy+biceps i zwiększam objętość treningową na klatkę do ok. 20 serii Jeśli chodzi o moje ścięgno, to stan jest stabilny i gdyby nie przezorność to pewnie mógłbym w miarę normalnie ćwiczyć, natomiast dopóki nie zrobię USG nie chcę ryzykować. Poniżej podaję dwudniową rozpiskę, wszystkie ćwiczenia po 4 serie 12-10-8-8, bądź dwie ostatnie serie modyfikowane pod względem ilości wedle uznania. Przerwy 2 minuty na duże partie i 1,5min na małe. Z góry dzięki za pomoc i pozdrawiam Szymon A Klatka Wyciskanie sztangi płasko Wyciskanie sztangi na ławce skośnej głową w dół Rozpiętki na ławce skośnej głową do góry Triceps Wyciskanie francuskie hantlem oburącz siedząc Ściąganie linki wyciągu w dół B Plecy Podciąganie Wiosłowanie sztangielkami Ściąganie linki wyciągu górnego za kark siedząc Barki Unoszenie hantelek bokiem siedząc Wyciskanie sztangi zza głowy siedząc Biceps Uginanie przedramion ze sztangą łamaną na modlitewniku Uginanie przedramion z hantelkami siedząc Zmieniony przez - krzemian w dniu 2014-05-10 14:41:23 Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ
Zerwanie ścięgna Achillesa może nastąpić w wyniku urazu pośredniego i bezpośredniego. Mechanizm pośredni urazu powstaje podczas gwałtownego skurczu ścięgna, np. podczas skoku, nagłego startu do biegu, np.sprinterzy, spieszący się na tramwaj, przy pełnym obciążeniu ścięgna. Bezpośrednie urazy są spowodowane przez nagłe
IWONA WILK1 BARTOSZ NOWACKI2 1 Katedra Fizjoterapii, Wydział Fizjoterapii, Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu 2 Prywatny gabinet masażu we Wrocławiu Streszczenie: Ścięgno Achillesa, pomimo że jest najsilniejszym ścięgnem w naszym organizmie, często podlega przeciążeniom i urazom. W przypadku uszkodzenia ścięgna Achillesa najczęściej wykonuje się masaż, uwzględniając specyficzną budowę ścięgna i przebieg procesu reparacji tkanki. Najważniejsze cele masażu to zachowanie ruchomości włókien kolagenowych i poprawa ukrwienia uszkodzonego obszaru tkanki. W postępowaniu leczniczym, w celu uzyskania największej skuteczności, stosuje się kompleksową fizjoterapię opartą na elementach masażu, kinezyterapii i fizykoterapii. Niezależnie od rodzaju zastosowanych zabiegów i metodyki postępowania usprawniającego niezbędna jest trafna diagnoza w lokalizacji uszkodzenia i precyzja wykonania zabiegu. ===================== Ścięgno Achillesa zapewnia przyczep mięśni łydki do kości piętowej. Jest jednym z najczęściej używanych ścięgien – pracuje podczas chodzenia, biegania, skakania. W związku z ogromnymi obciążeniami ścięgna Achillesa jest ono narażone na częste uszkodzenia poprzez sumujące się mikrourazy. Ścięgno zbudowane jest z tkanki łącznej właściwej, składającej się z komórek zwanych fi broblastami. Komórki te zdolne są do wytwarzania substancji międzykomórkowej złożonej z włókien kolagenowych, elastycznych i siateczkowych (retikulinowych). Fibroblast stanowi podstawowy element strukturalny włókna kolagenowego typu III, które powstaje w trakcie zabliźniania się ran, poprzedzając powstanie kolagenu typu I. Kolagen jest głównym białkiem wypełniającym przestrzeń międzykomórkową i odpowiada za siłę, wytrzymałość i odporność tkanki na rozciąganie. Zapewnienie ww. cech możliwe jest przede wszystkim dzię- ki odpowiedniemu ułożeniu włókien. W ścięgnie włókna kolagenowe ułożone są równolegle, w sposób regularny i precyzyjny (1). Uszkodzenia ścięgna W przypadku uszkodzenia ścięgna naruszona zostaje równowaga w pojedynczej komórce, włóknie kolagenowym i ościęgnej. Włókna leżące równolegle i osiowo w momencie skręcenia ścięgna zmieniają swoje ułożenie w zależności od kierunku siły pociągania, adaptując się do zaistniałej sytuacji. Włókna są pociągane i przesuwane równocze- śnie na powierzchni osłonki ścięgnistej (ościęgnej) i tworzy się chropowate zgrubienie, zwane blizną pourazową, które stanowi jeden z etapów gojenia (ryc. 1). Uszkodzenie ścięgna i jego unieruchomienie wywołuje również zmiany morfotyczne w samej komórce. Występuje zmniejszenie ilości wody w przestrzeni zewnątrzkomórkowej, wzrost gęstości zlepionych włókien kolagenowych i zmniejszenie przestrzeni pomiędzy nimi (1, 2). Na podstawie analizy zmian, jakie występują w komórkach, włóknach i osłonkach ścięgnistych w wyniku patologicznego pociągania, podjęto próby wykorzystania mechanizmu sił pocią- gania w procesie leczniczym. Uruchomienie ścięgna bezpośrednio po urazie i zwiększanie mobilności powstałej blizny utrzyma nawilżenie tkanki, zwiększy odległość pomiędzy pojedynczymi włóknami i zapewni wzrost przepływu krwi w mikronaczyniach (1, 3, 4). Ruch dodatkowo będzie zabezpieczać wnę- trze molekuł przed niepożądanymi zmianami i zapewni stymulowanie komórek do produkcji kolagenu w procesie reparacji. Pociąganie blizny w odpowiednim kierunku zmobilizuje komórki do produkcji kolagenu (1, 2). Znajomość budowy tkanki, patomechanizmu uszkodzenia oraz etapów reparacji tkanki po urazie pozwala precyzyjnie zaplanować proces leczenia i zwiększa skuteczność rehabilitacji. Znacząco skraca czas regeneracji i możliwości odtworzenia funkcji tkanki sprzed urazu. Reparacja włókna kolagenowego jest bezpośrednio związana i zależy od procesów zachodzących w fi broblastach. Podczas gojenia się tkanki łącznej wła- ściwej znacznie zwiększa się częstość podziałów mitotycznych fi broblastów pod wpływem wydzielanego czynnika wzrostu fi broblastów – FGF. Wskazane jest rozpoczęcie działań terapeutycznych jak najwcześniej po wystąpieniu urazu, ponieważ fi broblasty mają największe możliwości remodelingu (przebudowy) w ciągu 48 godzin po uszkodzeniu (1, 2, 5). Stearns i Cyriax przeanalizowali aktywność fi broblastów w zdrowej tkance i funkcjonowanie komórek w trakcie formowania się blizny pourazowej oraz zobrazowali wpływ ruchu na przyspieszenie procesu gojenia się tkanki. Następnie wykorzystali pozyskaną wiedzę w terapii uszkodzonych ścięgien (2, 3). Według autorów najwłaściwszą formą fi zjoterapii w dysfunkcji ścięgna Achillesa jest masaż, a jego najefektywniejszą techniką jest rozcieranie wykonywane w poprzek włókien kolagenowych tworzących ścięgno, ponieważ wpływa ono na ruchomość tkanki (1, 2, 6). Poprzeczny ruch rozcierania imituje naturalną mobilność włókien i nie powoduje ich rozciągania ani pociągania. Mobilizuje włókna do czynnego ruchu (1, 2). Sam zabieg masażu różni się w zależności od rodzaju opracowywanej tkanki. Zróżnicowana metodyka masa- żu wynika z odmiennej budowy anatomicznej więzadła, ścięgna i mięśnia, róż- nej reakcji tkanki na uszkodzenie oraz odmiennie przebiegającej przebudowy danej struktury w trakcie regeneracji. Istotne znaczenie w doborze metodyki masażu odgrywa także funkcja, za którą odpowiada poszczególna tkanka, a tak- że rodzaj jej uszkodzenia (1, 2). Opracowanie ścięgien podczas zabiegu masażu różni się od opracowania innych struktur łącznotkankowych: mięśni i więzadeł. Odmienna metodyka stosowana jest również w przypadku ścięgien, które posiadają pochewkę ścię- gnistą, i tych, które w swojej budowie nie zawierają osłonki ścięgnistej. Pierwsze z nich, zwane długimi, dzięki pochewkom umożliwiają ruch ślizgania włókien względem siebie podczas aktywności ruchowej ścięgna. Ścięgna bez osłonki ścięgnistej, zwane krótkimi, odpowiadają za przenoszenie siły z brzu- śca mięśniowego na powięź i element kostny, do którego się przyczepiają. W długich ścięgnach w wyniku przeciążenia powstaje chropowate, szorstkie zgrubienie na powierzchni ślizgającej. W związku z powstałą zmianą ruch pomiędzy ścięgnem a osłonką ścięgnistą wywołuje ból i trzeszczenie. W tym przypadku patologiczne tarcie występujące podczas ruchu przebiega podłużnie względem włókien ścięgna, natomiast lecznicze rozcieranie jest wykonywane poprzecznie do włókien. Poprzeczny kierunek ruchu rozcierania unieruchamia ścięgno, utrzymując je w stałym napięciu, jednocześnie przemieszcza tylko jego osłonkę ścięgnistą, co sprzyja przywróceniu gładkości powierzchni ślizgającej ścięgna (1, 2, 5, 6). Natomiast w krótkim ścięgnie w wyniku nadmiernego nadciągnięcia, zwichnię- cia czy skręcenia występuje zerwanie kilku włókien kolagenowych, wskutek czego powstaje zbliznowacenie. W procesie gojenia włókien kolagenowych i ich ponownego łączenia powstają bliznowate twory, będące w stanie zapalnym, które reagują wrażliwością bólową na napinanie i pociąganie (1, 2). Technika rozcierania zastosowana w przypadku uszkodzenia ścięgien daje możliwość utrzymania lub odbudowy ruchomości ścięgna danego mięśnia w sposób bezbolesny i stanowi skuteczną metodę zapobiegania zrastającym się zbliznowaceniom aparatu więzadłowego, ścięgnistego i mięśniowego, które występują po urazach lub przeciążeniach tkanek miękkich (2). Technika ta przyczynia się do poprawy ukrwienia opracowywanego obszaru uszkodzonej tkanki oraz uzyskania efektu przeciwbó- lowego (1-4). Skuteczność masażu Efektywność masażu jest zależna od precyzji w wykonywaniu ruchu i dokładnej lokalizacji miejsca uszkodzenia opracowywanej struktury. Niezbędna jest umiejętność penetracji tkanki miękkiej i odkształcania na bardzo małym obszarze (2, 4). Kolejnym czynnikiem zapewniającym uzyskanie wysokiej skuteczności zabiegu masażu jest przestrzeganie kilku ściśle określonych zasad dotyczących diagnostyki, pozycji ułożeniowej i wykonania masażu. Zabieg ten powinien być poprzedzony diagnostyką obejmującą ocenę palpacyjną, w celu precyzyjnej lokalizacji miejsca uszkodzenia ścięgna. Metodyka Metodyka masażu obejmuje prawidłową pozycję ułożeniową (leżenie przodem), która zapewnia, poprzez odpowiednie ułożenie klinów, rozluźnienie mię- śni i tkanek kończyny górnej i dolnej oraz prawidłowy przepływ krwi żylnej i chłonki (fot. 1) (7). W części wstępnej masażu wykonuje się głaskanie głębokie ścięgna Achillesa w celu opracowania skóry pokrywającej ścięgno (fot. 2). W części głównej zabiegu wykonuje się technikę rozcierania poprzecznego w celu zwiększenia ruchomości ścięgna. Rozcieranie należy wykonywać w poprzek włókien kolagenowych tworzących ścięgno. Ruch rozcierania powinien obejmować obszar powyżej miejsca uszkodzenia ścięgna, następnie bezpośrednio na miejscu uszkodzenia (ponad uszkodzeniem) i poniżej uszkodzonego fragmentu ścięgna (fot. 3) (2). Ruch palca, przyłożonego do warstwy powierzchownej skóry pokrywającej miejsce uszkodzonego ścięgna, powinien być wykonywany tak, aby przemieszczać naskórek i pozostałe warstwy skóry względem uszkodzonego fragmentu ścięgna. Ruch powinien być głęboki i intensywny, wykonany w połą- czeniu z naciskiem w celu właściwego odkształcenia skóry i tkanek zlokalizowanych głębiej. Kolejną techniką jest rozcieranie spiralne wykonywane wzdłuż ścięgna. Zastosowanie tej techniki ma na celu poprawę trofi ki opracowywanej struktury (fot. 4) (8-12). W części końcowej masażu wykonuje się głaskanie głębokie (fot. 2). Można wykonywać ruch rozcią- gania mięśnia trójgłowego łydki i ścię- gna Achillesa (1, 2). Czas pojedynczego masażu oraz liczba zabiegów są zależne od rodzaju i stopnia uszkodzenia tkanki. W stanach ostrych masaż powinien trwać od 3 do 5 minut, ze względu na dużą wrażliwość dotykową i utrzymującą się dolegliwość bólową. W stanach przewlekłych pojedynczy zabieg masażu trwa od 10 do 15 minut lub do momentu pojawienia się dolegliwości bólowej. Masaż można stosować codziennie. Uzupełnieniem terapii z wykorzystaniem masażu jest stosowanie wybranych elementów kinezyterapii. W przypadku uszkodzenia elementów ścięgnistych kontynuacja fi zjoterapii nie powinna obejmować aktywności prowokującej ból. Natomiast w przypadku naderwania więzadła po masażu należy wykonywać ruchy bierne w danym stawie, a przy uszkodzeniach mięśnia wskazany jest czynny ruch opracowanego mięśnia (2). Podsumowanie Masaż jest najczęściej używaną metodą fi zjoterapii stosowaną przy urazach ścię- gien, zabieg ten zapewnia racjonalne odtworzenie i utrzymanie ruchomości uszkodzonej tkanki. Zabieg masażu stanowi element wspomagający kompleksowe postępowanie terapeutyczne i stosowany jest w połączeniu z fi zykoterapią i kinezyterapią (1). Wśród zabiegów fi zykalnych stosowanych przy urazach ścięgna wymie- nia się: krioterapię, laseroterapię, falę uderzeniową, ultradźwięki, diatermię krótkofalową i mikroprądy (8, 9, 10). Z kinezyterapii najczęściej wykonuje się ćwiczenia ekscentryczne mięśni grupy tylnej podudzia uzupełnione ćwiczeniami koncentrycznymi oraz stretching mięśni podudzia (8-10, 13-15). Coraz częściej terapię dodatkowo uzupełnia się stosowaniem różnych typów aplikacji kinesiotapingu (16). W przypadku całkowitego zerwania ścięgna stosuje się leczenie chirurgiczne połączone z kompleksowym, pooperacyjnym usprawnianiem ruchowym (17). Piśmiennictwo 1. Chamberlain Cyriax’s friction massage: A review. „The Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy”, 1982; 4(1): 16-22. 2. Cyriax J.: Deep massage. „Physiotherapy”, 1977; 63(2): 60-61. 3. Loghmani Warden Instrument- -assisted cross- fi ber massage accelerates knee ligaments healing. „J Orthop Sport Phys Ther”, 2009; 39:506-514. 4. Weerapong P., Hume Kolt The mechanisms of massage and effects on performance, muscle recovery and injury prevention. „Sport Med”, 2005; 35: 235-256. 5. Gehlsen Ganion Helfst R.: Fibroblast responses to variation in soft tissue mobilization pressure. „Med Sci Sports Exerc”, 1999; 31(4): 531-5. 6. Joseph Taft K., Moskwa M., Denegar Deep friction massage to treat tendinopathy: a systematic review of a classic treatment in the face of a new paradigm of understanding. „J Sport Rehab”, 2012; 21(4): 343-53. 7. Kassolik K., Andrzejewski W., Wilk I., Barancewicz M.: Pozycje ułożeniowe. „Rehabilitacja w Praktyce”, 2007; 3: 38-40. 8. Sussmilch-Leitch Collins Bialocerkowski Warden Crossley Physical therapies for Achilles tendinopathy: systematic review and meta-analysis. „Journal of Foot and Ankle Research”, 2012; 5(1):1-16. 9. Alfredson H., Cook J.: A treatment algorithm for managing Achilles tendinopathy: new treatment options. „Br J Sports Med”, 2007; 41(4): 211-216. 10. Scott A., Docking S., Vicenzino B., Alfredson H., Murphy Carr i wsp.: Sports and exercise-related tendinopathies: a review of selected topical issues by participants of the second International Scientifi c Tendinopathy Symposium (ISTS) Vancouver 2012. „Br J Sports Med”, 2013; 47(9): 536-44. 11. Magiera L.: Klasyczny masaż leczniczy. Wyd. Bio-Styl, Kraków 2006. 12. Zborowski A.: Masaż klasyczny. Wyd. AZ, Kraków 2008. 13. Kearney R., Costa Insertional Achilles tendinopathy management: a systematic review. „Foot and Ankle International”, 2010; 31(8): 689-694. 14. Van-Usen C., Pumberger B.: Effectiveness of eccentric exercises in the management of chronic Achilles tendinosis. „Internet Journal of Allied Health Sciences and Practice”, 2007; 5(2):1-14. 15. Magnussen Dunn Thomson Nonoperative treatment of midportion Achilles tendinopathy: a systematic review. „Clinical Journal of Sport Medicine”, 2009; 19(1): 54-64. 16. Sasinowski J.: Kinesiotaping – przykłady zastosowania w urazach ścięgna Achillesa. „Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja”, 2013; 41: 30-31. 17. Lemiesz G., Rosiński P., Szymań- ski M., Kuczkowski C., Biernat R.: Postę- powanie rehabilitacyjne w przypadkach zszycia ścięgna Achillesa. „Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja”, 2013; 40: 40-45.
Leżenie po operacji ścięgna Achillesa – odpowiada Dr n. med. Wojciech Kawiorski Rehabilitacja po urazie naderwania ścięgna Achillesa – odpowiada Dr n. med. Maciej Kasparek Sporadyczny ból ścięgna Achillesa – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk
29-09-2009 11:34 #1 FORUMOWICZ to brzmi dumnie (min. 100) zerwałem"achillesa", co dalej? ile trwa powrót do miał ktoś taką kontuzje? jestem juz 2-gi miesiąc po zabiegu zszycia. jeszcze 2 tygodniei będę wyjęty z gipsu. Jak długo dochodziliście do siebie bo tej kontuzji? pozdrawiam. uwielbiam rąbać drewno... 29-09-2009 11:45 #2 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Ja po zapaleniu scięgna Achillesa - 3 miesiące z "górką" Wypijmy zatem, wypijmy do dna Za pokręconą nić DNA Tu była reklama... 29-09-2009 11:50 #3 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM 29-09-2009 12:04 #4 FORUMOWICZ to brzmi dumnie (min. 100) Napisał Nefer Sama rehabilitacja po gipsie do pełnej formy licz 3 m-ce. Bardzo dobrze rehabilituje jazda samochodem haha właśnie zaczaem jeździć autem po mieście z nogą w gipsie kolanowym (prawa noga) na krótkie odcinki da radę tylko hamowanie ... trzeba lewą nogą. Ale to się pewnie nie liczy do rehabilitacji. Słyszałem ,że jazda rowerem też dobrze wpływa na ten uraz. uwielbiam rąbać drewno... 29-09-2009 12:53 #5 Znajomy zerwał grając w siatkówkę. Po roku był sprawny. Gips miał ponad pół roku. Potem rehabilitacja. 29-09-2009 13:20 #6 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Napisał Krzysztof2 Napisał Nefer Sama rehabilitacja po gipsie do pełnej formy licz 3 m-ce. Bardzo dobrze rehabilituje jazda samochodem haha właśnie zaczaem jeździć autem po mieście z nogą w gipsie kolanowym (prawa noga) na krótkie odcinki da radę tylko hamowanie ... trzeba lewą nogą. Ale to się pewnie nie liczy do rehabilitacji. Słyszałem ,że jazda rowerem też dobrze wpływa na ten uraz. Jazda z gipsem nie należy do rehabilitacji 29-09-2009 13:39 #7 FORUMOWICZ to brzmi dumnie (min. 100) Napisał jarkotowa Znajomy zerwał grając w siatkówkę. Po roku był sprawny. Gips miał ponad pół roku. Potem rehabilitacja. ja zerwałem grając w "nogę" pół roku w gipsie?? strasznie długo , ja miałem mieć trzy miesiące ale trafiłem na chirurga sportowego , który zalecił szybsze uruchamianie się. tj zdjecie gipsu po 2 miesiącach. uwielbiam rąbać drewno... 29-09-2009 16:05 #8 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!! po dwóch miechach do kolanka i tak jeszcze 2 tygodnie potem reha ja byłem 5,5msc na zwolnieniu (a dokładnie 6 tyle zę te 2 extra) uważaj, jak zdejmą gips łatwo o naciągnięcie chodzi się masakrycznie dobrze do lacza coś pod piętę podłożyć, nie będzie tak ciągnąć zus się nie dop...? mnie 2 tygodnie po zdjęciu gipsu ciągnęli na komisję zresztą Ciebie po 3 miechach też pewnie wezwą dobra reha to przysiady (trzymając się czegoś), tyle, że na początku ledwie zegniesz kolana o rowerze zapomnij, chyba, że takim z jednym kółkiem albo c..., albo jesteś c..., nie ma innej możliwości 29-09-2009 16:36 #9 FORUMOWICZ to brzmi dumnie (min. 100) dobra reha to przysiady (trzymając się czegoś), tyle, że na początku ledwie zegniesz kolana o rowerze zapomnij, chyba, że takim z jednym kółkiem[/quote] kolano to już mam uruchomione - macham nim zgodnie z zaleceniami i naprężam mięśnie w kontuzjowanej nodze. Pewnie chociaż pływać w basenie będzie wolno. A narty jak? pewnie sezon na straty. Ogólnie to masakra, tylko książki, film muzyka, niewiele się da zrobić stojąc na jednej nodze. Wakacje przepadły, miałem jechać na Hel popływać na windsurfingu w tatry Słowackie szkoda gadać. Robię się coraz bardziej dożarty dla domowników...Ze sportu zostały mi szachy... i strzelanie z łuku. Z zusem mam spokój. uwielbiam rąbać drewno... 29-09-2009 17:03 #10 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!! albo c..., albo jesteś c..., nie ma innej możliwości 29-09-2009 17:43 #11 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!!NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Re: zerwałem"achilessa", co dale? ile trwa powrót Napisał Krzysztof2 miał ktoś taką kontuzje? jestem juz 2-gi miesiąc po zabiegu zszycia. jeszcze 2 tygodniei będę wyjęty z gipsu. Jak długo dochodziliście do siebie bo tej kontuzji? pozdrawiam. czy dobrze zrozumiałam - 10 tygodni w gipsie Jaki rodzaj gipsu,udowy czy marszowy ? i czy Ty prowadzisz samochód 29-09-2009 17:50 #12 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!! udowy w zgięciu kolanowym i podeszwowym stanąć na tym za bardzo się nie da i tak 2 miechy, potem na 2 tyg skracają na podudziowy lekko nie jest chyba, że 3M przyjdzie na pomoc jak po miechu szwy ściągają albo c..., albo jesteś c..., nie ma innej możliwości 29-09-2009 18:05 #13 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!!NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM 29-09-2009 18:08 #14 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!! a co się teraz robi z achillesem? spawa elektrodą z wysuszonego penisa chomika? albo c..., albo jesteś c..., nie ma innej możliwości 29-09-2009 18:24 #15 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!!NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM no nie , ciągle po szarlatańsku zszywa, ale nie spotkałam się z tak długim zagipsowaniem, toż to zabójstwo mięśni i pozostaje pytanie - po co? 29-09-2009 18:57 #16 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM 29-09-2009 19:00 #17 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Napisał Barbossa a co się teraz robi z achillesem? spawa elektrodą z wysuszonego penisa chomika? kto szuka ..... ten znajdzie ...... 29-09-2009 19:21 #18 FORUMOWICZ to brzmi dumnie (min. 100) Re: zerwałem"achilessa", co dale? ile trwa powrót Napisał malka Napisał Krzysztof2 miał ktoś taką kontuzje? jestem juz 2-gi miesiąc po zabiegu zszycia. jeszcze 2 tygodniei będę wyjęty z gipsu. Jak długo dochodziliście do siebie bo tej kontuzji? pozdrawiam. czy dobrze zrozumiałam - 10 tygodni w gipsie Jaki rodzaj gipsu,udowy czy marszowy ? i czy Ty prowadzisz samochód tzn źle to trochę napisałem po 30 dniach od zszycia ścięgna skrócono mi gips z długiego udowego na krótszy , tzki pod kolano. Całkowicie zdjęty gips będę miał równo po 2 miesiącach od operacji. Samochodem jeżdżę ale tylko po małym mieście , ostrożnie i wyczuciem. Hamowanie awaryjne zarezerwowane dla lewej nogi. uwielbiam rąbać drewno... 29-09-2009 19:32 #19 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!! Napisał Nefer Bo tak się robiło od stuleci Są na szczęscie lekarze, ktorzy maja mózg. I po operacjach tego typu nie wsadzają w gips w ogóle - a rehabilitacja się zaczyna dzień po operacji. Ale to na ogół za pieniądze żywe gdzie takie metody stosują? chyba nie za bardzo się orientujesz ja usłyszalem tylko, że teraz częściej szyją niż kiedyś zresztą o tym się sam przekonalem Krzysztof2 długie masz te szycie? albo c..., albo jesteś c..., nie ma innej możliwości 29-09-2009 19:59 #20 REKORDZISTA FORUM (10 tysięcy postów!) NAJLEPSZY DORADCA NA TYM FORUM!!!NAJPOŻYTECZNIEJSZY FORUMOWICZ od ZAWSZEFORUMOWICZ WIELKI SERCEM Re: zerwałem"achilessa", co dale? ile trwa powrót Napisał Krzysztof2 Napisał malka Napisał Krzysztof2 miał ktoś taką kontuzje? jestem juz 2-gi miesiąc po zabiegu zszycia. jeszcze 2 tygodniei będę wyjęty z gipsu. Jak długo dochodziliście do siebie bo tej kontuzji? pozdrawiam. czy dobrze zrozumiałam - 10 tygodni w gipsie Jaki rodzaj gipsu,udowy czy marszowy ? i czy Ty prowadzisz samochód tzn źle to trochę napisałem po 30 dniach od zszycia ścięgna skrócono mi gips z długiego udowego na krótszy , tzki pod kolano. Całkowicie zdjęty gips będę miał równo po 2 miesiącach od operacji. Samochodem jeżdżę ale tylko po małym mieście , ostrożnie i wyczuciem. Hamowanie awaryjne zarezerwowane dla lewej nogi. czyli i tak bardzo długo., Nie zaryzykowałabym całokowitej rezygnacji z gipsu (no chyba ze zastępczo łuska zapobiegająca zgięciu grzbietowemu stopy), ale dość powszechne (alleluja ) staje się gipsowanie na ok 2 max 4 tygodnie,potem specjalnie dobrany but oraz opaski . Choćby z tego powodu, że często już zrekonstruowane ścięgno "jest gotowe' do pracy, natomiast kończyna jest tak "sflaczała" (zanik, skrócenie mięśni), że ni cholery nie pociągnie. Przecież to gołym okiem widać, jak ściągną gipsior, a łydeczka chudzieńka No ale jak już ściiągną Ci gips, zadbaj o wkładkę pod pięte (klinik),no i nie rozpędzaj się wczesnym obciążaniem nogi,a jak masz możliwość, kup opaskę na achilles,tylko zwróć uwagę by nie drażniła szwu . Powodzenia i uwierz, że niebawem bedziesz śmigał jak sarenka Tagi dla tego tematu Uprawnienia Nie możesz zakładać nowych tematów Nie możesz pisać wiadomości Nie możesz dodawać załączników Nie możesz edytować swoich postów BB Code jest aktywny(e) Emotikony są aktywny(e) [IMG] kod jest aktywny(e) [VIDEO] code is aktywny(e) HTML kod jest wyłączony Zasady na forum
Rehabilitacja po urazie naderwania ścięgna Achillesa – odpowiada Dr n. med. Maciej Kasparek Po jakim czasie od zerwania ścięgna Achillesa można jeździć na rowerze? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk
Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Witam, tydzień temu zerwałem ścięgno achillesa.. Operację miałem tego samego dnia 6 godzin po wypadku.. Potem 4 dni w szpitalu i teraz w domu.. Obecnie mam gips do kolana założony na 2 tygodnie (stopa w ustawiona końsko), po 2 tygodniach zmiana gipsu, pewnie na plastikowy i ustawienie stopy "normalne" z kątem 90`. Pytanie o rehabilitację, suplementację.. Czytałem sporo w, Internecie ale ta widza jest nieskładna.. Możecie mi coś poradzić/doradzić odnośnie ćwiczeń w czasie noszenia gipsu i po zdjęciu.. Czy będę w stanie sam się rehabilitować po jego zdjęciu? Może jakaś suplementacja w czasie noszenia gipsu? ps. sam studiuję fizjoterapię, ale zawsze warto zapytać, bo pracować w zawodzie jeszcze nie pracuję.. PozdrawiamŁukasz Dworakowski edytował(a) ten post dnia o godzinie 16:36 Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Witam. Po zmianie zaopatrzenia utrzymałbym pacjenta w ortezie, która lekko unosi pietę (ok 20 stopni - może jeszcze do 2 tygodni). W czasie noszenia gipsu lepiej odpoczywaj utrzymując nogę w pozycji p/obrzękowej. W momencie założenia ortezy możesz zacząć od fizykoterapie (we własnym zakresie - chłodzenie lodem) oraz powoli mobilizacje tkanek, wspomagając się ewentualnie tapingiem. W 2miesiącu po operacji możesz wprowadzać ćwiczenia stopniując intensywność oraz obciążenia. Jeśli chodzi o suplementacje - szczególnie we wczesnej fazie można spróbować witamina A witamina C oraz magnez, żelazo i miedź potrzebna do prawidłowej syntezy kolagenu. Dieta białkowa może być wskazana oraz unikanie używek. Pozdrawiam również ;)Maciej Okoń edytował(a) ten post dnia o godzinie 23:33 Monika Tiffert Rehabilitant, właściciel, Centrum Synergia Praktyka Rehab... Tomasz B. mgr fizjoterapii, mgr filologii polskiej; ... Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Monika Tiffert: Witam! U nas to wygląda mniej więcej tak: Achillesa Pozdrawiam:))Ciekawe i bardzo wartościowe to, co masz na swojej stronie Moniko. Gratuluję dobrego pomysłu :) Mam tylko pytanie, co do programu rehabilitacji przy rekonstrukcji ACL i PCL: leczycie samych kolarzy? ;)Tomasz B. edytował(a) ten post dnia o godzinie 12:50 Monika Tiffert Rehabilitant, właściciel, Centrum Synergia Praktyka Rehab... Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Dzięki, staram się żeby oprócz czystej reklamy ludzie mogli dowiedzieć się na naszej stronie czegoś o rzetelnej fizjoterapii. A co do rowerzystów - rzeczywiście jest ich sporo - głównie z powodu mojej osobistej słabości do tej dyscypliny. Mój mąż prowadzi jedną z największych amatorskich grup rowerowych w Polsce - BodyDry Airco Team ( Sama od trzech lat "nurzam" się w błotach i wylewam hektolitry potu na bikemaratonach, więc wiem o tym sporcie sporo z autopsji:)) Ale nie tylko rowerzyści, nie wiem dlaczego ich akurat skojarzyłeś z ACL i PCL. To raczej nie jest typowa kontuzja tej dyscypliny. Rowerzyści zazwyczaj przeciążają kolana, nie dbając o elastyczność mięśni i ruchomość w innych stawach. Wiec u nich pracujemy zazwyczaj nad poprawą biomechaniki kończyn, obręczy biodrowej. Więzadła uszkadzają sobie częściej zawodnicy sportów drużynowych (piłkarze, siatkarze, koszykarze) albo np narciarze (niekoniecznie zawodowcy). (sorry, ze zagłosowałam sama na siebie - tak mi się nacisnęło...)Monika Tiffert edytował(a) ten post dnia o godzinie 20:21 Tomasz B. mgr fizjoterapii, mgr filologii polskiej; ... Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Monika Tiffert: A co do rowerzystów - rzeczywiście jest ich sporo - głównie z powodu mojej osobistej słabości do tej dyscypliny. Mój mąż prowadzi jedną z największych amatorskich grup rowerowych w Polsce - BodyDry Airco Team ( Sama od trzech lat "nurzam" się w błotach i wylewam hektolitry potu na bikemaratonach, więc wiem o tym sporcie sporo z autopsji:)) Ale nie tylko rowerzyści, nie wiem dlaczego ich akurat skojarzyłeś z ACL i PCL. To raczej nie jest typowa kontuzja tej dyscypliny. Skojarzyłem, bo w programie leczenia ACL i PCL, jaki jest na stronie, na każdym niemal etapie rehabilitacji jest "rower treningowy" albo "trening rowerowy" ;) Oczywiście Moniko, wiesz, że się tylko humorystyczne spostrzeżenie, a nie uwaga merytoryczna :) Pozdrawiam serdecznie! PS: No i że śliczne modelki na fotkach, zapomniałem dodać... ;)Tomasz B. edytował(a) ten post dnia o godzinie 01:47 Temat: Rahabilitacja przy zerwanym ścięgle Achillesa Witam, Niestety miałam tą wątpliwą przyjemność i doszczętnie zerwałam ścięgno Achillesa podczas treningu, początkowo nawet nie byłam tego świadoma i przez tydzień chodziłam utykając z myślą, ze to skręcona kostka, jednak jak zorientowałam się, ze nie mogę wspiąć się na palce trzeba było działać...Ścięgno zszyto metodą przezskórna (po 5 nacięć po jednej i drugiej stronie Achillesa), noga w bucie ortopedycznym bez gipsu. Po 10 dniach zdjęto szwy, po 14 zaczęłam rehabilitacje samego ścięgna czyli ugięcia stopy w górę i w dół. Oczywiście poruszam się wyłącznie z bucie i o kulach, ale powoli obciążam już nogę. Czy ktoś miał może tą samą metodą zszywane ścięgno i wrócił już do pełnej sprawności? Ja nie mogę się przyzwyczaić do dziwnego uczucia kiedy poruszam stopą, to uczucie napięcia i rozprężania ścięgna jakbym miała jakieś obce ciało w nodze...trochę przeraża mnie ta cała droga powrotu do sprawności o ile będzie taka jak przed kontuzją. To mój pierwszy uraz w życiu i chyba tak nie do końca dociera do mnie powaga sytuacji, ze to nie jest taka tam sobie mała kontuzja...
Ile trwa rehabilitacja Achillesa? REHABILITACJA PO ZERWANIU ŚCIĘGNA ACHILLESA. Czas powrotu do pełnej sprawności jest uzależniony od metody leczenia- operacyjnie lub zachowawczo. Przyjmuje się, że powrót do normalnej aktywności i funkcji ruchowych może zająć od 4 do 6 miesięcy od urazu (jeśli nie wystąpiły powikłania).
Ścięgno Achillesa jest najsilniejszym ścięgnem występującym w ludzkim organizmie, jednak i ono jest podatne na urazy. Może między innymi dojść do jego zerwania. Zerwanie ścięgna polega na całkowitym przerwaniu ciągłości włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością. Przyczyny powodujące zerwanie ścięgna, to występująca zbyt duża siła działające na tę strukturę. Do zerwania może dojść zarówno w wyniku uraz pośredniego jak i urazu bezpośredniego. Do urazów pośrednich zalicza się na przykład gwałtowny skurcz ścięgna, który następuje podczas skoku lub nagłego startu do biegu. Bardzo często taki uraz związany jest z aktywnością sportową, do której pacjent nie został odpowiednio przygotowany. Przyczyną może być w takim wypadku także nieodpowiedni trening. Wraz z wiekiem ścięgna tracą swoje właściwości i zużywają się, stąd stają się bardziej podatne na urazy. Często taki uraz dotyka mężczyzn po 40 roku życia. Przyczyniać się mogą do takiego stanu także zmiany zwyrodnieniowe. Bezpośrednie uraz spowodowane są na przykład nagłym uderzeniem w napięte ścięgno, na przykład poprzez kopnięcie. Do zerwania mogą się ponadto przyczyniać inne zmiany patologiczne oraz przebyte wcześniej zapalenie ścięgna. Objawy, które charakteryzują, że mogło dojść do zerwania ścięgna to trzask lub chrupnięcie towarzyszące zerwaniu, nagły i silny ból, który pojawia się przede wszystkim podczas ruchu ale może i występować podczas spoczynku. Ponadto zapalnie zmienione ścięgno zaczyna puchnąć, pojawia się obrzęk i dochodzi do krwawych wylewów podskórnych. W przebiegu ścięgna wyczuwalna jest przerwa, a kontuzjowane miejsce zostaje całkowicie unieruchomione. Często dochodzi do uszkodzenia innych otaczających ścięgno struktur. Jest to uraz, który wymaga jak najszybszej interwencji lekarskiej. W celu zdiagnozowania czy doszło do częściowego zerwania czy też całkowitego, wykonuje się badanie ultrasonograficzne a także wykonuje się zdjęcia rentgenowskie. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować, w którym miejscu doszło do zerwania oraz jak duże powstały uszkodzenia. Zabieg chirurgiczny jest koniecznością jeśli doszło do całkowitego zerwania ścięgna. Kończyna zostaje po zabiegu unieruchomiona na okres około 6 tygodni. Po tym czasie wprowadza się ćwiczenia czynno-bierne a także metody fizykoterapeutyczne jak laseroterapia czy magnetoterapia. Rehabilitacja najczęściej trwa od 4 do 6 tygodni. Ścięgno Achillesa jest w stanie udźwignąć ciężar nawet 350kg. To dzięki niemu mamy możliwość wykonywania ruchów zginania stopy, wspinania się na palce a także skakania oraz biegania. Nieodpowiednie jego traktowanie poprzez nadwyrężanie się, zbyt duże obciążenia oraz trenowanie bez odpowiedniego przygotowania, ponad swoje siły, bardzo często kończy się urazami, które dają co najmniej nieprzyjemne dolegliwości bólowe. Poza wcześniej wspomnianą grupą mężczyzn powyżej 40 roku życia, u których częściej dochodzi do tego schorzenia ze względu na pogarszające się z wiekiem ukrwienie struktury mięśniowo-ścięgnistej, na zerwanie ścięgna Achillesa narażeni są także sportowcy. Ich niekiedy bardzo rozwinięta muskulatura powoduje, że znacząco zwiększa się obciążenie ścięgna piętowego. Nie trudno w takim wypadku o urazy oraz zerwanie. Osoby, które są w grupie podwyższonego ryzyka, to także ci, którzy korzystają z niedozwolonych sterydów, aby osiągnąć większą masę mięśniową. Sterydy znacznie osłabiają strukturę ścięgna i wpływają na nią bardzo niekorzystnie. Znaczenie ma ponadto rodzaj obuwia, które nosimy. Przy nieodpowiednim obuwiu, niewygodnym i posiadającym twardy zapiętek łatwiej o uszkodzenia i zerwanie. Podobnie bardziej są na nie narażone osoby, których kość piętowa ma inny kształt, jest spiczasta a nie zaokrąglona jak w większości wypadków. But w takim wypadku dociska do kości kaletkę, która znajduje się pomiędzy piętą a ścięgnem Achillesa i z czasem może dojść do stanów zapalnych i zwiększonej podatności na urazy. Szczególną ostrożność powinni zachować ci, którzy przebyli już urazy ścięgna Achillesa, bowiem miejsce to jest osłabione i dużo łatwiej o ponowne uszkodzenie.
Jest kilka sposobów leczenia zerwanego ścięgna Achillesa. Należą do nich operacja i leczenie niechirurgiczne. Operacja pomoże naprawić ścięgno, a protokół
Rehabilitacja po zerwaniu ścięgna Achillesa Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w organizmie człowieka. Co ciekawe potrafi wytrzymać poprzeczne siły nawet rzędy 500 kg. Podczas biegania utrzymuje obciążenie powyżej 10krotności masy ciała. Mimo że ścięgno Achillesa cechuje się niezwykłą wytrzymałością, jednocześnie jest strukturą, która jest najczęściej uszkadzana. Przyczyny urazów ścięgna Achillesa Do uszkodzenia ścięgna Achillesa może dojść w wyniku bezpośredniego urazu lub jako rezultat sumujących się mikrourazów. Dodatkowo powstawaniu urazów Achillesa sprzyja przyjmowanie leków sterydowych oraz zaburzenia ukrwienia. Do uszkodzeń ścięgna Achillesa często dochodzi w wyniku błędów treningowych. Objawy urazów ścięgna Achillesa W momencie całkowitego zerwania ścięgna Achillesa pacjent odczuwa bardzo silny ból, któremu towarzyszyć może charakterystyczny trzask. W okolicy ścięgna pojawia się obrzęk, a niejednokrotnie wyczuwalna jest przerwa w ciągłości ścięgna. Potwierdzenie zerwania ścięgna następuje przez badanie USG. Omawiając urazy ścięgna Achillesa należy również wspomnieć o chorobie Haglunda (pieta Huglanda). Jest to jałowa martwica guza piętowego, która zlokalizowana jest na kości piętowej. Schorzenie objawia się szeregiem dokuczliwych objawów, do których należy ból pięty, obrzęk oraz zniekształcenie. W toku choroby wielu pacjentów doświadcza trudności przy zakładaniu obuwia oraz przy poruszaniu się. W wyniku choroby dochodzi do podrażnień ścięgna Achillesa. 06Problemy ze ścięgnem Achillesa możesz odczuwać również w sytuacji kiedy doszło do zapalenia kaletek. Uszkodzenie Achillesa rehabilitacja Forma leczenia uzależniona jest od stopnia w jakim ścięgno Achillesa zostało uszkodzone. Jeśli ścięgno zostało tylko nadwyrężone lub zerwane częściowo wówczas wykonywana jest odpowiednia rehabilitacja. W przypadku całkowitego zerwania konieczna będzie już operacja. W zależności od rodzaju zerwania leczenie chirurgiczne może zostać podzielone na otwarte i zamknięte. Rehabilitacja po całkowitym zerwaniu ścięgna Achillesa ( po operacji). Celem podjętego postępowania rehabilitacyjnego w etapie unieruchomienia jest dbałość o miejsce szycia, aby nie dopuścić do powstania zakażenia oraz zrostów. W kolejnym etapie, po zdjęciu unieruchomienia rehabilitacja ma na celu przywrócenie zakresu ruchu w stawie, jego stabilności, czucia głębokiego. Dodatkowo założeniem rehabilitacji po operacji jest przywracanie polimerycznych ruchów, pracy koncentryczno-ekscentrycznej oraz stopniowe przywracanie aktywności fizycznej pacjenta. Należy również wykonywać mobilizację blizny. Rehabilitacja po operacji ścięgna Achillesa opera się na terapii manualnej oraz fizykoterapii: magnetoterapii, laseroterapii. Doznałeś urazu ścięgna Achillesa i potrzebujesz fachowej rehabilitacji? A może doszło u Ciebie do całkowitego zerwania i konieczna jest natychmiastowa operacja? Umów się na wizytę do Centrum Rehabilitacji i Osteopatii Osteo-Med. Czeka na Ciebie doświadczony zespół fizjoterapeutów, rehabilitantów, osteopatów oraz ortopedów i traumatologów. Na miejscu wykonamy niezbędne badanie USG. Kontakt z nami: 506-459-870. Centrum Rehabilitacji i Osteopatii Osteo-Med ul. Romera 10/B2 * rehabilitacja * osteopatia * fizjoterapia uroginekologiczna* fizjoterapia dzieci i niemowląt* ortopedia * terapia Orthokine* ortopedia dziecięca * dietetyka * fizykoterapia * diagnostyka USG * fala uderzeniowa * masaż pneumatyczny BOA MAX * Zapraszamy do kontaktu pod numerem 506-459-870 .
To mocne, wytrzymałe i mało sprężyste włókna kolagenowe, które są ułożone równolegle do siebie. Struktury są zatopione w niewielkiej ilości istoty podstawowej. Między pęczkami włókien obecne są fibrocyty ułożone w tzw. szeregi Ranviera. Ścięgna człowieka stanowią przedłużenie mięśnia aż do punktu jego przyczepu.
Rehabilitacja dzieli się na 3 etapy. Najpierw, tuż po operacji, pojawia się stan zapalny i trwa do około tygodnia. Z czasem zaczyna się gojenie, faza ta nazywana jest proliferacją. Trwa zazwyczaj 2 do 6 tygodni. Po tym czasie, od 7 tygodnia, następuje etap przebudowy, który może się przeciągnąć nawet do te się wzajemnie przenikają. Niektóre zabiegi fizjoterapeuci powtarzają w każdej kolejnej fazie leczenia, jednak stale pojawiają się też nowe. Cele, które przyświecają rehabilitantom przez pełen okres terapii, są od początku te same.– Skupiamy się na kilku aspektach. Zależy nam, aby zachować ślizg ścięgna w ościęgnie, zwiększyć elastyczność tkanek otaczających Achillesa i zapobiec zrostom, a także wzmocnić mięśnie łydki. Staramy się też przywrócić pełny zakresu ruchu i umożliwić wykonywanie wyskoków – wymienia Marta Szlanda-Mikuła, fizjoterapeutka naszego Centrum Rehabilitacji w pierwszy– Najpierw zapewniamy ochronę zoperowanej kończynie, by mogła zacząć się goić. Musimy uważać, by nie urazić czy nawet zerwać ścięgna. Stopę zabezpieczamy pełnym gipsem w dwóch częściach. Niezbędne jest też całkowite odciążenie. Staramy się zmniejszyć obrzęk. W tym celu wykonujemy np. masaż limfatyczny stopy i łydki. Aby wspomóc ślizg, naciskamy łydkę i okolice ścięgna, co łączymy ze zginaniem podeszwowym. By zapobiegać zmniejszaniu się masy mięśnia trójgłowego wykonujemy zabieg elektrostymulacji łydki, czyli pomagamy w jej napinaniu. Musimy też rozpocząć mobilizację rozcięgna podeszwowego i ślizgu mięśnia długiego palucha – mówi M. Szlanda-Mikuła. Pacjenci powinni zacząć ruszać palcami drugiRana zaczyna się goić, więc wciąż unieruchamiamy ją w łusce gipsowej, odciążamy nogę i staramy się redukować obrzęk, jak w poprzedniej fazie. Nie zapominamy o chłodzeniu i elektrosymulacji.– Bardzo ważne jest także zapobieganie powstawaniu zrostów, więc przystępujemy do mobilizacji blizny i tkanek okalających. Możemy wykonywać stretching. Z czasem wdrażamy ćwiczenia izometryczne mięśni prostujących i pronujących stopę, aby stabilizować staw skokowy oraz ćwiczenia wzmacniające obręcz biodrową. Rozpoczynamy terapię manualną stawu skokowego goleniowego – mówi M. Szlanda-Mikuła. Pacjent może zacząć trenować na rowerku trzeciMinęło już co najmniej 6 tygodni, więc wchodzimy w najdłuższy z etapów – przebudowę. Pora na USG, które pozwoli na ocenę spoistości ścięgna. Trzeba się przyjrzeć obrzękowi i zrostom, sprawdzić, czy nie doszło do zgrubienia ścięgna.– Jeśli gojenie przebiega prawidłowo, czas na rozpoczęcie obciążania stopy w tzw. bucie Walkera. W nocy pacjent powinien jednak wciąż zakładać przednią łuskę. Może się pojawić lekki obrzęk, więc nogi nie można forsować – chód ograniczamy do minimum. By ulżyć pacjentowi, stosujemy masaż limfatyczny, może on też zakładać specjalną skarpetę uciskową. Koło 10 tygodnia intensyfikujemy ćwiczenia wzmacniające mięśnie dookoła stawu skokowego i elektrostymulację. Koło 12, jeśli lekarz stwierdzi, że gojenie przebiega prawidłowo, pacjent zaczyna chodzić w swoich butach – normalne chodzenie z czasem zwiększa zakres ruchu. Odbywa się to także poprzez mobilizację tkanek miękkich, ścięgna i przykurczonych mięśni Minął czas noszenia ortezy, więc pora przypomnieć sobie prawidłowy chód. Można to osiągnąć za sprawą ćwiczeń stymulujących pracę mięśni. Na aktywność sportową jeszcze wciąż za wcześnie, ale możemy spróbować popływać w basenie z krótkimi płetwami. Mocniejsze treningi możemy wdrażać nie szybciej niż po pół roku i to dopiero po przeprowadzeniu badań biomechanicznych – przekonuje M. Szlanda-Mikuła.Zerwane ścięgno Achillesa to skomplikowany uraz. Rehabilitacja i strategia postępowania przy bliznach i zwłóknieniach po zabiegu zszycia wykorzystuje kombinacje różnych form masażu, drenażu limfatycznego, technik powięziowego uwalniania, technik poprzecznego rozcierania jak również techniki narzędziowe przypominające chiński masaż Gua Sha. Ogólnie […]
Rehabilitacja po zerwaniu i operacji ścięgna AchillesaKolejny tekst na naszym blogu poświęcamy procesowi rehabilitacji po przebytej interwencji chirurgicznej na skutek urazu ścięgna Achillesa. Uszkodzenia tej struktury okazują się stosunkowo popularnym problemem wśród osób ćwiczących, tak z własnego doświadczenia wiemy, że nie każdy ma okazję odbyć prawidłowe postępowanie terapeutyczne po przeprowadzonej zerwania ścięgna AchillesaŚcięgno Achillesa, czy też ścięgno piętowe jest jednym z elementów narządu ruchu i zarazem największym ścięgnem w organizmie człowieka. Struktura ta stanowi wspólny element dla mięśni łydki (brzuchatego i płaszczkowatego), który biegnąć w dół ulega zwężeniu i zgrubienia. Przyczepem końcowym jest guz piętowy. Zadaniem ścięgna Achillesa jest umożliwienie wykonywania ruchu zgięcia stopy, a także jej unoszenia podczas chodu. Co więcej, ścięgno piętowe pozwala człowiekowi na czynność zwaną potocznie „stawaniem na palcach”.Pomimo solidnej budowy urazy ścięgna Achillesa stanowią niezwykle częstą przyczynę wizyt u fizjoterapeutów, a w najgorszym wypadku oddziałów chirurgicznych. Zabiegi operacyjne niejednokrotnie stanowią jedyne rozwiązanie dla pacjentów. Najczęstszą przyczyną jest oczywiście zerwanie ścięgna piętowego, które stanowi efekt jego nadmiernego naciągnięcia przy równoczesnym napięciu mięśnia brzuchatego. Specjaliści podkreślają, że najbardziej narażona jest środkowa część ścięgna, co podyktowane jest jej niewielką grubością oraz słabym domyślić się, że to właśnie sportowcy stanowią grupę podwyższonego ryzyka uszkodzenia ścięgna Achillesa. Problem ten dotyka przede wszystkim zawodników dyscyplin, w których często wykonywane są wyskoki, zmiany kierunku oraz nagłe i często nieplanowane zmiany szybkości przemieszczania się – koszykarze, siatkarze, szczypiorniści oraz lekkoatleci. Warto też wspomnieć, że chirurgiczna rekonstrukcja ścięgna Achillesa jest polecana w przypadku:Przewlekłej entezopatii, która powoduje uszkodzenie ponad 50% włókienBraku poprawy po wcześniej przebytym leczeniu zachowawczym i rehabilitacjiNawracającymi problemami o charakterze dolegliwości bólowych i innych dysfunkcji w tym obszarzeRekonstrukcja ścięgna Achillesa – na czym polega?Decyzja o przeprowadzeniu interwencji chirurgicznej jest zazwyczaj podyktowana całkowitym przerwaniem ciągłości ścięgna Achilles, którego przyczyną jest jeden z wyżej wymienionych problemów. Sam zabieg wykorzystuje ścięgna pobrane z półścięgnistego i smukłego uda, używane również w przypadku rekonstrukcji popularnego uraz więzadła ACL. W brakującym miejscu ścięgna piętowego wprowadzany jest przeszczep, który wcześniej został odpowiednio przygotowany. Po zakończonej operacji ścięgna Achillesa pacjent udaje się na odpoczynek, aby już kolejnego dnia rozpocząć proces wieloetapowej rehabilitacji i stopniowego powrotu do pełnej po zerwaniu i operacji ścięgna AchillesaRehabilitacja ortopedyczna pacjenta ma za zadanie eliminację skutków przeprowadzonej interwencji chirurgicznej, odtworzenie prawidłowego i symetrycznego ruchu podczas przemieszczania się, przywrócenie odpowiedniego czucia głębokiego (tzw. propriocepcji) i stabilizacji mięśni, a przede wszystkim odbudowę wyjściowego poziomu aktywności ruchowej. Kiedy najlepiej rozpocząć rehabilitację? W myśl popularnej zasady: im wcześniej, tym lepiej! Pooperacyjna fizjoterapia pozwala na ochronę tkanek przed ich zrastaniem się, a także przywrócenie prawidłowego zakresu ruchu. Z kolei stopniowe obciążanie operowanej kończyny dolnej stwarza idealne warunki do gojenia się ran. Sam proces rehabilitacji można podzielić na cztery zasadnicze etapy:I etap – wczesny pooperacyjny (0 – 14 dni od zabiegu)II etap – „do uzyskania zrostu” (2 – 8 tygodni od zabiegu)III etap – funkcjonalny (8 do 14 tygodni od zabiegu)IV etap – powrotu do pełnej aktywności (powyżej 14 tygodnia od zabiegu)Osoby po interwencjach chirurgicznych w pierwszych etapach stosują opatrunki gipsowe lub specjalne obuwie ortopedyczne, które pozwalają na ochronę operowanej stopy oraz unieruchomienie w celu utrzymania szwu i zapewnienia prawidłowego gojenia rany. Warto pamiętać o wykorzystaniu specjalnych wkładek klinowych, które pozwolą na wypełnienie wolnej przestrzeni między podeszwą i kością zerwanego ścięgna Achillesa powinna charakteryzować się kompleksowością. Proces rehabilitacji stanowi połączenie nauki chodu (początkowo bez obciążania operowanej kończyny), aktywności fizycznych sprzyjających odbudowie prawidłowego zakresu ruchu oraz czucia (zarówno powierzchownego, jak i głębokiego), ćwiczeń wzmacniających osłabione struktury mięśniowe wraz z różnymi rodzajami zabiegów z zakresu fizykoterapii (elektrostymulacja, masaże wirowe, zimne okłady). Fizjoterapeuci niejednokrotnie wykorzystują też masaż klasyczny do uelastycznienia blizny pooperacyjnej, techniki z zakresu drenażu limfatycznego w celu minimalizacji powstającego obrzęku i poprawy przepływu chłonki wraz z wartościami powyższy problem dotyczy także Ciebie, skontaktuj się z nami telefonicznie pod numerem 12 342 81 80 bądź wyślij e-maila na adres info@ Centrum rehabilitacji i terapii Open Medical tworzą wysoko wyspecjalizowani lekarze, którzy nie tylko posiadają ogromną wiedzę i lata doświadczenia, a także dbają o ciepłą atmosferę. Dołącz do grona zadowolonych pacjentów Open Medical i zacznij żyć pełnią życia!
Szybko, natnij mi ścięgno Achillesa. Quick, cut my Achilles tendon. Listen, listen. Ty przecinasz moje ścięgno Achillesa swoimi paznokciami u nogi. You're sawing through my Achilles tendon with your big toenail. Słowa kluczowe: ścięgno Achillesa, leczenie operacyjne, uraz, zerwanie, fizjoterapia. Key words: Achilles tendon, surgical Zerwanie Ścięgna Achillesa Zerwanie ścięgna Achillesa może nastąpić w wyniku urazu pośredniego i bezpośredniego. Mechanizm pośredni urazu powstaje podczas gwałtownego skurczu ścięgna, np. podczas skoku, nagłego startu do biegu, spieszący się na tramwaj, przy pełnym obciążeniu ścięgna. Bezpośrednie urazy są spowodowane przez nagłe uderzenie w napięte ścięgno, np. kopnięcie. Do urazowego urwania ścięgna dochodzi często w ścięgnach zmienionych chorobowo, /częste zapalenia ścięgna, częste przeciążenia ścięgna- sportowcy wyczynowi/. Do zerwania ścięgna Achillesa dochodzi u mężczyzn w wieku 30-40 lat, często u osób uprawiających w przeszłości sport. Do uszkodzenia dochodzi ok. 6 cm powyżej guza piętowego- jest to najsłabiej ukrwione miejsce. Czasami może dojść do awulsyjnego (czyli z pociągania) oderwania przyczepu ścięgna z guza piętowego. Z tego powodu przy urazach ścięgna Achillesa konieczne jest wykonanie rtg. Objawy: nagły i silny ból okolicy ścięgna związany z urazem, któremu często towarzyszy słyszalny trzask, obrzęk okolicy ścięgna z krwawymi wylewami podskórnymi, palpacyjnie wyczuwalna przerwa w przebiegu ścięgna, osłabienie zgięcia podeszwowego stopy, rzadko całkowite zniesienie tego ruchu, niemożność stania na palcach, Zerwanie ścięgna Achillesa może być częściowe lub całkowite. W przypadku zerwania całkowitego rozpoznanie jest bardzo łatwe. W przypadku częściowego zerwania ścięgna, objawy są podobne jak w przypadku przewlekłego zapalenia ścięgna. Podstawowym badaniem w przypadku urazu ścięgna Achillesa jest badanie USG, pozwalające jednoznacznie stwierdzić rodzaj i miejsce uszkodzenia oraz badanie rtg. Leczenie W przypadku całkowitego zerwania należy wykonać operacyjne zszycie ścięgna. Unieruchamiamy kończynę w gipsie udowym, w zgięciu w stawie kolanowym i podeszwowym zgięciu stopy na okres 2 tyg., następnie skracamy gips do kolana przez kolejne 2 tyg., po czym na okres 2 tyg. zmieniamy gips tak, aby stopa była w pozycji pośredniej. Całkowite unieruchomienie kończyny wynosi 6 tyg .W dalszym etapie rozpoczynamy stosujemy fizykoterapię. W przypadku częściowego urwania ścięgna (potwierdzonego badaniem USG), w podeszwowym zgięciu stopy przez okres 6 tyg., wdrażamy fizykoterapię lub leczymy operacyjnie w zależności od wielkości uszkodzenia. Schorzenia ścięgna Achillesa należą do częstych schorzeń u ludzi aktywnych fizycznie. Wymagają one szybkiego leczenia, gdyż nieleczone prowadzą do dysfunkcji stawu skokowego oraz osłabienia mięśnia brzuchatego łydki. U sportowców powodują wyraźne ograniczenie możliwości treningu i nieleczone mogą być przyczyną zakończenia wczesnej kariery sportowej.Przyczyną zerwania ścięgna Achillesa jest zbyt duża siła działająca na tę część ciała. Zerwanie ścięgna Achillesa może nastąpić w wyniku: urazu pośredniego – może do niego dojść podczas gwałtownego skurczu ścięgna, np. podczas skoku, nagłego startu do biegu czy złego (krzywego) postawienia stopy.
Fot: Robert Kneschke / Zerwane ścięgno Achillesa, łączące mięśnie łydki z kością piętową, należy do najpowszechniejszych urazów kończyn dolnych. Uniemożliwia normalne poruszanie się. W przypadku całkowitego zerwania ścięgna Achillesa niezbędna jest zwykle operacja. Zerwane ścięgno Achillesa – silnych pasm tkanki zbudowanej z włóknistego białka, czyli kolagenu – stanowi bardzo poważny problem, ponieważ jest to największe i najsilniejsze ścięgno, odgrywające istotną rolę w procesie prawidłowego poruszania się, w dużym stopniu odpowiadające ze ruch zgięcia podeszwowego stopy. Musi wytrzymywać duże obciążenia, sięgające niekiedy nawet 300 kg. Zerwane ścięgno Achillesa – odszkodowanie Zerwane ścięgno Achillesa może być konsekwencją bezpośredniego urazu zamkniętego, np. nagłego uderzenia w napięte ścięgno podczas uprawiania sportu, zwłaszcza gry w piłkę, lub otwartego, np. zranienie kawałkiem szkła. Powszechniejsze są jednak urazy pośrednie, powstające podczas nagłego i silnego skurczu mięśnia – efektu zmian degeneracyjnych czy procesów zapalnych, do których przyczyniają się wcześniejsze mikrourazy, spowodowane trenowaniem na twardym podłożu czy zapominaniem o właściwym rozciągnięciu czy rozgrzewce. Ryzyko uszkodzenia ścięgna Achillesa towarzyszy chorobom ogólnoustrojowym, takim jak: cukrzyca, toczeń trzewny, dna moczanowa, nadczynność tarczycy, gruczolaki przysadki mózgowej, reumatoidalne zapalenie stawów. Zerwane ścięgno Achillesa uprawnia do ubiegania się o odszkodowanie. Jeżeli uraz miał miejsce na terenie zakładu pracy podczas wykonywania obowiązków służbowych, można starać się o zadośćuczynienie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jeśli doszło do niego poza zakładem pracy, a osoba poszkodowana miała wykupione ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW), można z tego tytułu ubiegać się o odszkodowanie. Kwota, jaka może zostać wypłacona, zależy od zapisów w umowie oraz stopnia uszczerbku na zdrowiu, który określa lekarz orzecznik. Zerwane ścięgno Achillesa – operacja Operacja przy zerwanym ścięgnie Achillesa jest często koniecznością, szczególne w przypadku jego całkowitego przerwania. Celem zabiegu jest odtworzenie ciągłości uszkodzonego ścięgna z przywróceniem jego właściwej długości i mechanicznej wytrzymałości, co daje szanse na powrót do pełnej sprawności kończyny na poziomie sprzed urazu, szczególnie u osób aktywnych fizycznie. Bardzo ważny jest odpowiedni dobór metody zespolenia ścięgna, czyli połączenia jego końców. Po operacji kończyna jest przez 6 tygodni unieruchomiona. Później niezbędna jest fizykoterapia, a często również zerwane ścięgno Achillesa wymaga noszenia buta ortopedycznego, zdejmowanego tylko do ćwiczeń i w celach higienicznych. Po zabiegu wykonywanym na lewej nodze dozwolona jest jazda samochodem, ale tylko z automatyczną skrzynią biegów. Zerwane ścięgno Achillesa – objawy Objawy częściowego zerwania ścięgna Achillesa mogą być bardzo różne. Zazwyczaj tego typu urazy wiążą się z dolegliwościami bólowymi, obrzękiem, zaczerwienieniem, a nawet pojawiającymi się siniakami – konsekwencją wylewu krwi do tkanek. Drobne uszkodzenia przechodzą niekiedy w przewlekły stan zapalny, którego symptomem jest ból podczas ruchów stopą, z czasem występujący coraz częściej. Gdy ścięgno Achillesa zostaje zerwane całkowicie, ból jest intensywny i ostry. W momencie zerwania bywa słyszalny charakterystyczny trzask, a wokół miejsca urazu szybko pojawia się obrzęk z krwawymi wylewami podskórnymi. Chory ma problem ze zgięciem podeszwy stopy czy staniem na palcach. Rodzaj i stopień uszkodzenia pozwala jednoznacznie potwierdzić badanie ultrasonograficzne. Zerwane ścięgno Achillesa – leczenie Zamiast operacji niekiedy stosuje się tylko leczenie zachowawcze zerwanego ścięgna Achillesa, połączone z unieruchomieniem nogi w opatrunku gipsowym. Wiąże się to jednak z ryzykiem wielu komplikacji, zanikiem mięśni kończyny, sztywnością stawów po unieruchomieniu, zaburzeniami odżywienia chrząstki stawowej, zakrzepowym zapaleniem żył, zaburzeniami trakcji ścięgna wynikającymi ze zrostów, większym prawdopodobieństwem ponownych zerwań ścięgna. Bez względu na metodę leczenia, zerwane ścięgno Achillesa wymaga rehabilitacji. Obejmuje ona ćwiczenia z zastosowaniem poduszek sensomotorycznych, piłek „fitness” i „szwajcarskich”, miękkich materacy czy trampoliny. Zajęcia powinny być dobrane indywidualnie do potrzeb pacjenta. Przy tego typu urazach, zwłaszcza po zabiegu chirurgicznym, sprawdza się również krioterapia. Oziębienie tkanek obniża skłonność do wysięku i ogranicza krwawienie, wywołując skurcz naczyń. Działanie zimna na kolagen powoduje natomiast zwiększenie elastyczności włókien i odporności ścięgna na rozciąganie. Zerwane ścięgno Achillesa można również leczyć laseroterapią – promieniowanie powoduje wzrost mikrokrążenia, pobudza angiogenezę (proces tworzenia naczyń włosowatych) i zwiększa produkcję kolagenu. Z kolei ultradźwięki działają przeciwbólowo, zmniejszą napięcia mięśniowe, rozszerzają naczynia krwionośne oraz hamują procesy zapalne. Zobacz film: Jak zmniejszyć ból kręgosłupa? Źródło: 36,6
Słowa kluczowe: ścięgno Achillesa, zerwanie, przyczyny, objawy, leczenie, profilaktyka . W p r o w a d z e n i e . Ścięgno Achillesa jest silną strukturą o złożonej budowie i licznych właściwościach biomechanicznych, które mają chronić je przed uszkodzeniem. Etymologia nazwy wywodzi się z mitologii greckiej.Nadwyrężone ścięgno Achillesa to problem występujący stosunkowo często. Ból w tym rejonie może wynikać z kontuzji różnego typu: naciągnięcia, naderwania czy wystąpienia stanu zapalnego. Na szczęście w przypadku leczenia bolącego ścięgna Achillesa rehabilitacja ma wiele do zaoferowania i w sposób istotny przyspiesza powrót do formy. Spis treściO ścięgnie Achillesa i jego kontuzjachNadwyrężone lub naciągnięte ścięgno AchillesaNaderwane ścięgno AchillesaZerwane ścięgno AchillesaZapalenie ścięgna AchillesaŚcięgno Achillesa – leczenie i rehabilitacja O ścięgnie Achillesa i jego kontuzjach Ścięgno Achillesa, nazywane też piętowym, jest największym oraz najgrubszym ścięgnem w ludzkim ciele. Ma ono około 15 centymetrów długości i ciągnie się od pięty aż do połowy łydki, łącząc guz piętowy z mięśniem trójgłowym łydki. Odpowiada za poruszanie stopą, pełni istotną rolę podczas chodzenia, skakania, stawania na palcach – przez to też często bywa nadwyrężone, zwłaszcza przy takich aktywnościach jak koszykówka, siatkówka, biegi, piłka nożna, tenis, lekkoatletyka. Pogłębianie urazu może doprowadzić do poważniejszych schorzeń, takich jak: naciągnięcie, naderwanie, zerwanie, zapalenie. Punktami wspólnymi tych kontuzji jest bolące i pogrubione ścięgno Achillesa. A co może je powodować? Między innymi aktywność fizyczna, najczęściej niepoprzedzona odpowiednią rozgrzewką lub przeciążenie ścięgna, na przykład podczas zbyt częstych i intensywnych treningów. Do kontuzji może przyczynić się również nieodpowiednio dobrane obuwie, otyłość, dna moczanowa, ale też po prostu naturalny proces starzenia się. Z wiekiem nasze ścięgna tracą elastyczność – podejmując się aktywności po 40. roku życia, powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na rozgrzewkę i stopniowe zwiększanie obciążeń. Ryzyko urazu mogą zwiększać też dysfunkcje dowolnej części kończyny, które sprawiają, że ścięgno jest nierównomiernie obciążane. Nadwyrężone lub naciągnięte ścięgno Achillesa Nie wszystkie rodzaje kontuzji są poważne – delikatne nadwyrężenie czy naciągnięcie ścięgna Achillesa wyleczymy samodzielnie, stosując zimne okłady, chłodzące maści przeciwzapalne, a przede wszystkim dając nodze odpocząć. Żadne opatrunki ani silniejsze leki nie są potrzebne. Jeśli jednak w ciągu kilku dni stan się nie poprawia, trzeba udać się na konsultację lekarską. Nie należy z tym zwlekać, bo uraz może się pogorszyć. Naciągnięcie oznacza bowiem zerwanie do 5% włókien ścięgna – może więc, podobnie jak pozostałe urazy, prowadzić do rozwinięcia się stanu zapalnego. Nawet niewielki niedoleczony uraz może też spowodować niestabilność sprzyjającą kolejnym kontuzjom, która zostanie z nami na zawsze. Naciągnięte ścięgno Achillesa poznamy po bólu ścięgna i pięty, któremu może towarzyszyć obrzęk i krwiak. Noga jest wrażliwa na dotyk, a objawy nasilają się podczas niewielkiego wysiłku. Naderwane ścięgno Achillesa W przypadku naderwania ścięgna obrzęk będzie większy i zaczerwieniony, a ból ostrzejszy. W uszkodzonym obszarze mogą pojawić się też siniaki. Ten uraz oznacza bowiem uszkodzenie więcej niż 5% włókien w ścięgnie. W takiej sytuacji najlepiej jest od razu udać się do lekarza, który potwierdzi nasze przypuszczenia. Dodatkowo warto korzystać z zimnych okładów oraz maści przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Jako że stopień uszkodzenia w naderwanym ścięgnie bywa różny, to specjalista może zalecić dodatkowe zabiegi fizjoterapeutyczne, ale nie zawsze będą one konieczne. Zwykle jednak unieruchamia się nogę, by pozwolić tkankom spokojnie się regenerować. W leczeniu urazów ścięgna Achillesa wykorzystywany jest laser wysokoenergetyczny o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i biostymulacyjnym Zerwane ścięgno Achillesa Jeżeli nie możemy stanąć na palcach, prawdopodobnie mamy zerwane wszystkie lub prawie wszystkie włókna – w takiej sytuacji konieczne jest leczenie operacyjne. To jednak zdarza się stosunkowo rzadko. U młodszych osób zwykle wykonuje się zespolenie ścięgna, u osób starszych przezskórne łączenie ścięgna. Po takim zabiegu unieruchomienie nogi trwa około sześciu tygodni, a rehabilitacja kilka miesięcy. Zapalenie ścięgna Achillesa Kolejnym istotnym schorzeniem ścięgna Achillesa jest zapalenie. Pogrubione, bolące ścięgno Achillesa jest zesztywniałe, zwłaszcza po dłuższym odpoczynku. Charakterystycznym dla zapalenia ścięgna objawem jest też trzeszczenie podczas ruchu. Zwykle konieczne jest unieruchomienie nogi na około trzy tygodnie, stosowanie leków i fizykoterapii. Więcej o zapaleniu ścięgna Achillesa i metodach jego leczenia pisaliśmy w artykule Zapalenie ścięgna Achillesa kontra nowoczesna fizjoterapia. Przezskórna elektroliza – nowoczesna metoda leczenia różnego typu tendinopatii Ścięgno Achillesa – leczenie i rehabilitacja Jak już wspominaliśmy, leczenie operacyjne zdarza się rzadko – jedynie przy niemal zerwanym lub zerwanym ścięgnie. W innych przypadkach stosuje się unieruchomienie nogi, odciążanie jej, do tego specjalista zaleci prawdopodobnie leki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz rehabilitację. Aparat do terapii TECAR - DOCTOR TECAR PLUS + stolik z kółkami Aparat do elektrolizy przezskórnej EPTE® Aparat do terapii falą uderzeniową Rosetta ESWT W przypadku ścięgna Achillesa leczenie może być wspierane różnymi zabiegami fizjoterapeutycznymi. Należą do nich między innymi: terapia TECAR (przy wykorzystaniu innowacyjnych aparatów Doctor Tecar) , laseroterapia wysokoenergetyczna (więcej: Laser wysokoenergetyczny w leczeniu zapalenia ścięgna Achillesa), terapia aparatem do przezskórnej elektrolizy, terapia falą uderzeniową (więcej: Ból ścięgna Achillesa – leczenie falą uderzeniową), krioterapia, ćwiczenia wzmacniające. Laser wysokoenergetyczny iLUX SMART 10 W, 1064nm Laser wysokoenergetyczny iLUX PLUS 10 W, 810nm + 980nm Laser wysokoenergetyczny iLUX PLUS 15 W, 810nm + 980nm Choć w leczeniu ścięgna Achillesa rehabilitacja pomaga stosunkowo szybko wrócić do pełnej sprawności, najlepiej jednak zadbać o elementy, które pozwolą uniknąć kontuzji. Ostatecznie każda z nich pozostawia swój niewielki ślad na tkankach i sprawia, że są nieco bardziej podatna na urazy.
Ը енሴглиጿе
ፐψойоգазву ጬурቭсв егեтፖμ
ፃапመпխ ዧнኮлиσα ем
Алице ձакеρሮ ዝኒυкοբеχወգ υρ
ጤςοдጶ э уηιслиዡι
Па λуπ етуኣ юм
Ζ ሧиծխ
Σο χудрևጨ укያцаср
Еηυ γу
Еնасոхαтр ኑиժθժеща
ኧжωги у ихох
ኒцувов ሡብ
Аπуχоկ врըπи ζап щኧжևሯէ
Podczas zerwania lub naderwania ścięgna Achillesa bardzo często konieczna jest operacja, która umożliwi przywrócenie utraconych funkcji oraz umożliwi powrót do zdrowia. Do uszczerbku na zdrowiu, jakim jest naderwane ścięgno Achillesa , dochodzi bardzo często podczas bardzo intensywnego i wymagającego treningu, szczególnie na
Zerwanie ścięgna Achillesa to poważny uraz. Rehabilitacja rozpoczyna się praktycznie zaraz po operacji i jest wieloetapowa. Zdecydowanie lepiej nie wykonuj ćwiczeń na własną rękę bez zezwolenia lekarza prowadzącego. Dopiero, kiedy rehabilitacja się zakończy, a lekarz da „zielone światło” do treningu, możesz zacząć pracować nad wzmocnieniem ścięgna i przywróceniem mu sprawności. Zerwanie ścięgna AchillesaZerwanie ścięgna Achillesa niestety kończy się w szpitalu. Po operacji najważniejsze jest dbanie o ranę i pilnowanie, żeby nie doszło do zrostów. Kolejny etap, to moment od zdjęcia gipsu do chwili, gdy sprawność i funkcje ścięgna będę na tyle zrehabilitowane, żeby można było poruszać się bez kul. Na tym etapie lepiej nie przeciążaj ścięgna i grzecznie stosuj się do zaleceń lekarza prowadzącego.„Ścięgno Achillesa jest największym i najmocniejszym ścięgnem w Twoim ciele. Jest tak nie bez przyczyny − ścięgno to codziennie narażane jest na ogromne obciążenia. Niestety, gwałtowny ruch, uraz czy przewlekłe zmęczenie ścięgna, na przykład u maratończyków, łatwo może prowadzić do zerwania. Najlepszym sposobem, żeby uniknąć tej poważnej kontuzji, jest staranna rozgrzewka przed każdą aktywnością fizyczną”− komentuje lekarz, Aleksandra Malewska. Rehabilitacja po zerwaniu ścięgna AchillesaRehabilitację prowadzi fizjoterapeuta, który zadba o Twoje zerwane ścięgno Achillesa. Rehabilitacja i ćwiczenia są ustalane pod nadzorem lekarza po zerwaniu Achillesa składa się z 3 etapów: prawidłowego funkcjonowania nogi w trybie „życia codziennego”, czyli powrót do normalnego poruszania Przejście o stopień wyżej, czyli do aktywności Osiągnięcie pełnej sprawności, czyli powrót do jest inny, a więc rehabilitacja za każdym razem ustalana jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego. Dopiero, kiedy lekarz zezwoli na rozpoczęcie etapu 2. możesz zacząć wracać do aktywności. Oczywiście lepiej zaczynać od minimalnych obciążeń, czyli od truchtu i delikatnych przebieżek. Pamiętaj o tym, że niestety raz uszkodzona tkanka nie zregeneruje się w 100% i zawsze będzie podatna na ponowną kontuzję. Najczęściej do ponownego zerwania lub naderwania dochodzi właśnie w 2. etapie rehabilitacji. Może doprowadzić do tego nawet pośliźnięcie się czy niefortunne postawienie stopy. Dlatego dopóki lekarz nie zezwoli Ci na rozpoczęcie etapu 3., lepiej zachowaj wzmożoną czujność i nie wykonuj ćwiczeń, które mogą spowodować odnowienie sporty, w których najbardziej narażony jesteś na uszkodzenie ścięgna Achillesa, to m. in.:piłka nożnapiłka halowakoszykówkasiatkówkaskok w dal, trójskokskok wzwyżbieganietenisWięc do czasu, gdy ścięgno będzie w pełni zrehabilitowane uprawianie tych i wielu innych sportów nie wchodzi w wzmocnić ścięgno Achillesa?Gdy lekarz prowadzący stwierdzi, że rehabilitacja po zerwaniu Achillesa jest zakończona, możesz zacząć pracę nad wzmacnianiem ścięgna, żeby zmniejszyć ryzyko odnowienia kontuzji. Ćwiczenia na ścięgno Achillesa są dość proste i możesz je wykonywać w domu i na siłowni. Jednak pamiętaj, żeby zaczynać od bardzo małych obciążeń i zwiększać je stopniowo i bardzo Wspięcia na palcach − ćwiczenie polega po prostu na „stawaniu na palcach”.2. Wspięcie na palcach jednej stopy − różnica polega na tym, że wykonujesz wspięcia naprzemiennie np. po 5 powtórzeń na każdej stopie, najlepiej stając np. na krawędzi stopnia schodów. Dobrze jest asekurować się ręką o ścianę lub Opuszczanie pięty jednej stopy − jest to odwrotność wcześniejszego ćwiczenia, czyli zamiast wspinać się, z pozycji wyjściowej, opuszczasz piętę poniżej krawędzi stopnia. Ilość serii i powtórzeń zwiększaj stopniowo. Te ćwiczenia możesz wykonywać też na siłowni, z obciążeniem przy użyciu sprzętu. Każda siłownia ma różne wyposażenie, więc najlepiej poproś o pomoc trenera. Pamiętaj o stopniowym zwiększaniu ścięgna Achillesa jest kontuzją, która może się odnowić, dlatego pamiętaj lepiej o odpowiedniej rozgrzewce przed treningiem i oczywiście o regularnym rozciąganiu.
dzdM6.